سازمان ملل متحد به عنوان بزرگترین نهاد بین المللی که اصلی ترین وظیفه آن دفاع از حقوق و امنیت ملت ها است، به دلیل برخورداری از ساختاری ناعادلانه موج گسترده ای از نارضایتی ها را از سوی کشورهای عدالت طلب برانگیخته است.

این نهاد بین المللی درحالی تن به تصویب قطعنامه های سیاسی علیه ایران می دهد که چشم به روی نقض آشکار و گسترده حقوق صدها میلیون انسان در گوشه و کنار جهان از سوی مدعیان دفاع از حقوق بشر از جمله آمریکا و همپیمانانش و در راس آنها رژیم صهیونیستی بسته است.

امروز سازمان ملل متحد به دلیل ناکارآمدی و وابستگی آن به برخی قدرت های صاحب نفوذ، زیر تیغ انتقاد کشورهای مستقل قرار دارد.

این سازمان اخیرا در راستای تحقق اهداف سیاسی آمریکا، کانادا و چند کشور همپیمان آنها، قطعنامه ای را در محکومیت نقض حقوق بشر در ایران تصویب کرد.

*** بی توجهی به اشغالگری و جنایات صهیونیست ها علیه فلسطینیان

نقض حقوق میلیون ها فلسطینی و اشغال سرزمین آنها از سوی رژیم صهیونیستی نمونه بارز قربانی شدن حقوق بشر در مقابل چشمان بزرگترین نهاد بین المللی دفاع از حقوق و امنیت ملت هاست.

از سوی دیگر ادامه اقدامات اشغالگرانه و جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین خود از آشکارترین موارد بی اثر بودن سازمان ملل در دفاع از حقوق بشر محسوب می شود و به عبارتی یکی از بارزترین موارد رویکردهای دوگانه این نهاد بین المللی در قبال موضوع حقوق بشر به شمار می رود.

بی اثر بودن سازمان ملل و ناتوانی دبیرکل آن در اتخاذ اقدامی جدی و عملی در قبال روند روزافزون و غیرقانونی شهرک سازی های رژیم صهیونیستی در سرزمین های اشغالی به حدی است که روز جمعه گذشته ˈ بنیامین نتانیاهوˈ نخست وزیر این رژیم به صراحت اعلام کرد که روند شهرک سازی ها ˈ بدون هیچ گونه توجه به قطعنامه ها و اعتراضات سازمان مللˈ ادامه می یابد.

انفعال سازمان ملل در قبال حملات مکرر صهیونیست ها علیه مردم فلسطین از جمله جنایات اخیر رژیم صهیونیستی در جنگ 8 روزه اخیر علیه غزه، صفحه سیاه دیگری را در پرونده مملو از ناکامی های بزرگترین نهاد بین المللی جهان در قبال دفاع از حقوق بشر را رقم زد.

*** برخورد خشن پلیس آمریکا با جنبش آرام وال استریت

حملات پلیس، رفتار خشونت آمیز و دستگیری های گسترده افراد شرکت کننده در تظاهرات آرام و مردمی علیه سیاست های تبعیض در آمریکا معروف به ˈجنبش وال استریتˈ که از سال گذشته در این کشور آغاز شد،از جمله آشکارترین موارد نقض حقوق شهروندان در آمریکا است که اخیرا به مدت چند ماه به مهمترین اخبار رسانه های سراسر جهان تبدیل شد.

میلیون ها نفر از مردم در سراسر آمریکا علیه نابرابری های موجود در این کشور بپاخاستند و دولت آمریکا به جای رسیدگی به این خواسته مدنی مردم، در بسیاری از موارد نیروهای پلیس مجهز به گاز فلفل، گاز اشک آور، تفنگ هایی با گلوله های پلاستیکی و باتوم های برقی را در مقابل آنها قرار داد.

*** استفاده از گاز فلفل برای حمله به دانشجویان دستگیر شده

در جریان جنبش وال استریت، پلیس آمریکا آبان ماه سال گذشته پس از دستگیر کردن گروهی از دانشجویان معترض دانشگاه کالیفرنیا، درحالی که این دانشجویان با دست های بسته و بدون هیچ حرکتی روی زمین نشسته بودند، با اسپری فلفل از سوی پلیس مورد حمله قرار گرفتند که پخش تصاویر مربوط به آن از طریق سایت های اینترنتی جنجال زیادی در آمریکا و جهان ایجاد کرد.

*** قانون حمل سلاح و سلب حق زندگی آرام از شهروندان

آزادای حمل سلاح در آمریکا همواره به عنوان یک قانون ضد بشری و یکی از مهمترین عوامل سلب آرامش و رعب و وحشت در جامعه شناخته می شود.

اخیر یک جوان 24 ساله آمریکایی با استفاده از قانون آزادی حمل سلاح، با حمله به مدرسه ای در شهر ˈ نیوتان ˈ در ایالت ˈ کانیتکت ˈ آمریکا ، نخستین و مسلم ترین حق انسان یعنی حق زندگی کردن و نفس کشیدن را از 27 شهروند آمریکایی از جمله 20 کودک خردسال سلب کرد و آنان را به کام مرگ فرستاد.

مردم آمریکا سالانه چندین بار شاهد کشته شدن افراد زیادی در این قبیل تیراندازی های آزادانه در کشورشان هستند بدون این که اقدامی در جهت منع قانون حمل سلاح و حفظ جان مردم در این کشور صورت گیرد؛ کشوری که سردمدارانش آن را مهد آزادی می نامند.

** کانادا و نقض گسترده حقوق بشر

طبق اعلام نهاد حقوق بشری عفو بین الملل، دولت کانادا به عنوان یکی از اصلی ترین بانیان صدور قطعنامه اخیر علیه ایران، با طیف وسیعی از چالش های جدی در زمینه نقض حقوق بشر به ویژه در قبال حقوق بومیان در این کشور مواجه است.

عفو بین الملل در گزارش ماه اخیر خود درباره نقض حقوق بشر در کانادا آورده است: دولت کانادا در نحوه برخورد با بومیان این کشور با یک بحران بشری نگران کننده روبروست.

کمیته های مستقل سازمان ملل ناظر بر معاهدات مقابله با تبعیض نژادی، شکنجه و حقوق کودکان با انتشار گزارشی درباره وضعیت حقوق بشر کانادا در ماه های فوریه، می و سپتامبر اعلام کردند، دولت کانادا درعمل به تعهدات حقوق بشر خود ناکام بوده است.

بسیاری از فعالان حقوق بشر معتقدند از زمانی که ˈ استفان هارپرˈ نخست وزیر کانادا در سال 2006 میلادی قدرت را به دست گرفت، نقض حقوق بشر و سرکوب بی سابقه آزادی سخن در این کشور به طور چشمگیری افزایش یافته است.

*** برخورد خشن با تظاهرات دانشجویان ایالت ˈکبکˈ

برخورد خشونت آمیز کانادا با تظاهرات دانشجویان معترض به افزایش شهریه دانشگاه ها در ایالت ˈ کبک ˈ و بازداشت تعداد زیادی از این دانشجویان که از ماه فوریه سال جاری میلادی آغاز شد، نمونه دیگری از نقض آشکار حقوق بشر از سوی دولت کانادا است.

برخلاف سخت گیری های دولت کانادا برای جلوگیری از انتشار تصاویر بدرفتاری های پلیس با دانشجویان معترض، در برخی تصاویر منتشر شده به وضوح دیده می شود که پلیس برای متفرق کردن دانشجویان، با شلیک گلوله های پلاستیکی و پرتاب گاز اشک به آنان حمله می کرد.

سازمان عفو بین الملل ضمن تقبیح این بدرفتاری ها با دانشجویان در کانادا، آن را توهینی آشکار به آزادی های اساسی دانست.

موارد نقض حقوق بشر از جانب کسانی که افسار شورای امنیت را در دست گرفته و آن را ابزاری برای پیشبرد اهداف سیاسی و اجرای استانداردهای دوگانه قرار می دهند، تنها محدود به داخل آمریکا نمی شود.

لشگرکشی و حمله به عراق و افغانستان و ایجاد ناآرامی ها و کشتار مردم این کشور از بیش از 10 سال پیش تاکنون، ابعادی دیگر از موارد متعدد ارتکاب دولت به نقض حقوق بشر را به نمایش می گذارد.

زندان مخوف ابوغریب در عراق و همچنین زندان مخوف گوآنتانامو در جزیره ای دور دست که افراد زیادی از کشورهای مختلف به اتهام های واهی دست داشتن در حملات تروریستی علیه آمریکا، سالیان سال بدون آن که مورد محاکمه قرار گیرند، از سوی آمریکا در بدترین شرایط در این زندان نگه داشته شدند و این نوع برخورد با افراد متهم با هیچ یک از قوانین حقوق بشری در جهان سازگار نیست.

*** استفاده ابزاری از طرح مسایل حقوق بشری

یادآوری این نکته به جامعه بین المللی ضروری است که امروز بسیاری از موارد طرح مسایل حقوق بشری در سازمان ملل متحد به دلیل دفاع از حقوق بشر نیست، بلکه برخی دولت ها از آن به عنوان یک ابزار سیاسی استفاده می کنند که این نوع بهره برداری ها ضربه سنگینی به آبرو و اعتبار این نهاد بین المللی است.

بدون تردید،مادامی که اصلاحات اساسی در ساختار کنونی سازمان ملل و شورای امنیت آن صورت نگیرد و برخی دولت ها همچنان از قدرت حق وتو در این نهاد بین المللی برای پیشبرد اهداف سیاسی علیه سایر کشورها و تحقق بخشیدن به خواسته های نامشروع خود بهره برداری کنند، از چنین نهادی نمی توان جز قربانگاهی برای سلاخی شدن حقوق بشر انتظار داشت.