/روانشناسی، حلقه گمشده ورزش/

یزدانی:روانشناس بود آن سال‌ها را از دست نمی‌دادم/بنا و خادم روانشناس هستند

خبرگزاری فارس: قهرمان کشتی جهان معتقد است اگر جایگاه روانشناسی در ورزش ایران تعریف شده بود، بیش از مدال‌های کنونی‌اش افتخارآفرین می‌شد.

به گزارش خبرگزاری فارس،‌ رضا یزدانی در مسابقات جهانی 2006 گوانگجو و 2007 باکو 2 مدال برنز را از آن خود کرد و پس از آن در حالی که ورزش ایران در المپیک 2008 پکن ناکام بود، یزدانی‌ هم مثل سایر هم‌تیمی‌هایش - به استثنای مراد محمدی که مدال برنز مشترک وزن دوم را به خود اختصاص داد- دستش از مدال کوتاه ماند.

او بعد از المپیک، ماه‌ها به خاطر تصادفی که تا مدت‌ها تمام زندگی‌اش را تحت‌الشعاع قرار داد، از تمرین و مسابقه دور بود.

یزدانی در این مقطع بیش از هر زمان دیگری در زندگی ورزشی‌اش نیاز به حضور روانشناس در کشتی احساس را می‌کرد: «یک سری چیزها را نمی‌توانم بگویم، اما در زندگی من زیاد اتفاق افتاده که از نظر روحی دچار مشکل شوم، بدنم ‌آماده بود اما روحیه خوبی نداشتم. من بیشتر با روحم کشتی می‌گیرم، هر موقع از نظر روحی خوب بودم، خوب کشتی گرفتم. اگر یک آدم منطقی یا روانشناس کمکم می‌کرد،‌ حتما زودتر به میدان برمی‌گشتم و دوری‌ام از میدان این‌قدر طولانی نمی‌شد.»

او حالا نیز به این موضوع اقرار دارد که بهترین سال‌های قهرمانی‌اش را به دلیل مسائل روحی از دست داده و اگر روانشناسی، حلقه گمشده ورزش ایران نبود، تعداد مدال‌هایش بیش از این تعدادی بود که امروز به نام او نوشته شده است: « آن روزها خیلی تحت فشار بودم. چه عذابی بود! مردم در کوچه و خیابان می‌پرسیدند چه شده و توقع مدال داشتند، حرف مردم برایم سخت بود،‌ خودم باید خودم را جمع می‌کردم، خودم تنها. اگر روانشناس بود، این سال‌ها را از دست نمی‌دادم و برنزهایم حالا طلا بود. امروز همه دنیا از روانشناس استفاده می‌کنند و نتیجه می‌گیرند. باید مدال‌هایم بیشتر از سه بود اما متاسفانه کسی نبود که به من کمک کند.»

یزدانی ادامه می‌دهد:‌ «بارها خلاء روانشناس را در تیم احساس کردم. در واقع ما همیشه خودمان روانشناس خودمان بوده‌ایم. البته یک یا دو دوره روانشناس به اردو آوردند اما این حضور طولانی‌ مدت نبود و به صورت مقطعی بود. گرچه معتقدم حتی همین حضور مقطعی هم برای خود من خیلی خوب بوده است.»

او به این سؤال که کدام یک  از مربیانی که تاکنون با آنها کار کرده  بیشتر از نظر روحی روی او تاثیر گذاشته‌اند، به فارس می‌گوید: « محمد بنا و رسول خادم خیلی رویم تاثیر می‌گذارند. وقتی به گذشته برمی‌گردم، به این نتیجه می‌رسم که اگر کسی بود که از نظر روحی کمکم می‌کرد در آستانه جهانی دانمارک و یا المپیک پکن آن اتفاق رخ نمی‌داد ،اکنون 2 مدال دیگر داشتم. من پیش از المپیک 2008 ماه‌ها تمرین نمی‌کردم و نزدیک به 16 کیلو اضافه وزن داشتم که در عرض 2 ماه کم کردم.»

یزدانی یکی از شانس‌های مسلم مدال طلا در المپیک 2012 لندن به شمار می‌رفت اما به دلیل مصدومیت این افتخار را از دست داد تا این‌بار با وجودی که برخلاف المپیک قبلی از روحیه خوبی برخوردار بود، باز هم نتواند به آنچه که استحقاقش را دارد، برسد: « تمرین و آمادگی جسمانی یک بخش است و بخش دیگر و عمده مسائل روحی است. قهرمان باید یک چیزهایی را در خود باور داشته باشد تا بتواند روی سکو برود.»