به گزارش پایگاه خبری گرو به نقل از مشرق - ملاک حال فعلی افراد است. کلودیو رانیری بعد از چند نتیجه تا امید کننده از روی نیمکت روباه ها اخراج می شود. برای مدیران باشگاه لستر مهم نبود بعد از سال ها قهرمان شده اند. برای لستر سیتیامروز مهم بود. همه امروز را می بینند، زمانِ حال.

هیچ کَس کاری به گذشته ندارد، به دیروز. گذشته را به یاد می آورند ، به گذشته فکر می کنند، اما خودکشی هرگز. اما این جا، در این سرزمین پهناور، در این بلبشو، بدونِ جام شش سال می مانند و قرارداد می بندند. اُرد پشت ارد. فحش و بیانیه پشتِ هم. راه را یاد گرفته،  لازمه کار است. دندان های ما را شمرده. حمایت هم می شوند. شش سال و تنها دو صعود ( جام جهانی). باید دستمریزاد گفت، باید تشکر کرد، اما عربده کشی و لات بازی هم حدی دارد. حد تو این همه نیست!

چرچیل جمله متفکرانه ای دارد؛ "اگر به اسبها در میدان اسب دوانی اجازه مسابقه داده نشود، آنوقت هر خری میتواند پیروزِ میدان باشد."

حالا برای ما ملاک مشخص نیست. اگر جام جهانی ست که رفته ایم، اگر اخلاق است که وا داده ایم. آقای تاج به نفر چندم فدراسیون باید توهین شود تا به خودتان بیایید؟ آقای وزیر شما بگویید یه نفر چندم ورزش باید توهین شود تا به خودتان بیایید.

به قول آقای اسدی، مجانی کار نمی کنند که شاخ و شانه می کشند. مجانی کار نمی کند که تا کمر خم می شویم. پول می گیرد. میلیاردی بسته. وقتی میلیاردی میگیری باید کار کرد و دهن را بست. باید حرف گوش کرد. با این همه بازیکنِ با استعداد، خدا شانس بدهد. اگر ملاک امروز و حال فعلی است مربی یاغی باید اخراج شود. آنقدر خارجی ندیده نباشیم. آنقدر موفقیت ندیده نباشیم. آنقدر ترسو نباشیم. چرا با دو بار صعود، بنده او شده ایم. کِی در یکی از بازارهای مرزی ما را بفروشد، خدا می داند، بردگی مدرن همین است!

* مصطفی فراغت