به گزارش پایگاه خبری گرو، سحرگاه 30 بهمن سال 52  به دستور مستقیم شاه، 6 مبارز انقلابی گروه ابوذر نهاوند در چیتگر تهران مظلومانه آسمانی شدند و نقطه عطفی در تاریخ مبارزات بر علیه طاغوت را رقم زدند.

این 6 جوان نهاوندی که در ادبیات آن زمان رژیم پهلوی "خرابکار" قلمداد می‌شدند توسط دادگاه‌های نظامی رژیم پهلوی حکم اعدامشان صادر  و با موافقت مستقیم شخص شاه تیرباران شدند.

جرم آنان مبارزه علیه رژیم پهلوی بود؛ این جوانان چنان که در بازجویی خود نزد ساواک گفته‌‌اند با مرامی مشترک گرد هم آمده بودند تا برای محرومان دیار خود کاری بکنند و نام ابوذر را به تاسی از ابوذر غفاری صحابه معروف پیامبر اسلام برای گروه خود انتخاب کرده بودند.
پیکرهای این 6 جوان مومن نهاوندی، عبدالله خدارحمی‌، ماشاالله سیف‌، بهمن منشط‌، ولی‌الله سیف،حجت‌ عبدلی و روح‌الله سیف تحویل خانواده‌ها نشد و به ‌صورت پنهانی در بهشت‌زهرا(س) تهران به خاک سپرده شدند.

تنها پنج سال بعد از شهادت اعضای گروه انقلابی ابوذر نهاوند طومار، 2500 ساله شاهنشاهی درهم پیچیده شد و با تلاش خانواده‌ها در سال 57 قبور مطهر این شهدا پیدا و چند دهه بعد طبق وصیت این شهدا اجسادشان در سال 77 به زادگاه‌شان نهاوند منتقل شد تا نام نهاوند با این 6 نفر شهید انقلاب در تاریخ این کشور ثبت شود.

از این رو برای آشنایی بیشتر با گروه انقلابی ابوذر به سراغ دکتر جواد منصوری به ‌عنوان اولین فرمانده سپاه که در زندان‌های ساواک با گروه انقلابی ابوذر نهاوند آشنا می‌شود، رفته و با وی به گفت‌وگو نشستیم.

دکتر جواد منصوری در سال ۱۳۲۴ در شهرستان کاشان متولد شده و اولین فرمانده سپاه پاسداران و از بنیان‌گذاران اولیه این نهاد انقلابی بوده است. عضویت در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی، معاون و مشاور وزیر امور خارجه در دوره‌های مختلف، سفیر ایران در چین و پاکستان، معاون فرهنگی دانشگاه آزاد، معاون و مشاور رئیس مرکز اسناد انقلاب اسلامی و تألیف ده‌ها کتاب در حوزه انقلاب اسلامی و تاریخ معاصر گوشه‌ای از تلاش‌های ایشان و کارنامه‌ پربار از زحمات این انقلابی دیرین است.

جواد منصوری در سال ۱۳۴۳ به عضویت "حزب ملل اسلامی " درآمد که در مهر ۱۳۴۴ توسط ساواک دستگیر و به ۶ سال زندان محکوم شده اما پس از چهار سال آزاد شد. در همین دوران او توانست در زندان دیپلم خود را بگیرد.

منصوری پس از آزادی از زندان دوباره به فعالیت و مبارزه علیه رژیم پرداخته و با تشکیل گروه "حزب‌الله " علیه رژیم به فعالیت می‌پردازد. در همین دوران است که برای هماهنگی میان گروه‌های مبارز به نهاوند می‌آید و با شهید محمد طالبیان و اعضای گروه ابوذر آشنا می‌شود.
درواقع پل ارتباطی وی و مبارزان نهاوند، شهید حاج محمد طالبیان است، اما این ارتباط با دستگیری منصوری در سال ۱۳۵۱ ناتمام می‌ماند. پس‌ از آن و با دستگیری اعضای گروه ابوذر، جواد منصوری با شهید طالبیان و گروه ابوذر و روحیات آن‌ها در زندان قصر آشنا می‌شود.

وی به‌ عنوان اولین فرمانده سپاه که در زندان‌های ساواک با گروه انقلابی ابوذر نهاوند آشنا می‌شود به اراده پولادین و مصمم این گروه انقلابی ابوذر نهاوند اشاره کرد و گفت: در سال ۱۳۵۰ در سفری که به همدان و نهاوند داشتم و به دنبال نوعی شبکه‌سازی انقلابی در شهرهای مختلف بودم با شهید طالبیان آشنا شده م و ارتباط به این شکل بود که ما افراد را با مباحث سیاسی، اعلامیه‌های امام خمینی (ره)، آیات و مطالب نهج‌البلاغه، تمرین ورزش‌های رزمی و...آشنا می‌کردیم.

این مبارز انقلابی یادآور شد: اما این ارتباط خیلی طولانی نشد چون در سال ۱۳۵۰ من دستگیر شدم و البته به لطف خدا هیچ نامی از هیچ‌ کدام از شهرهایی که رفته بودم مانند نهاوند، نیاوردم تا اینکه ۱۸ ماه بعد پرونده من به دادگاه رفت و به زندان قصر منتقل شدم، گروه ابوذر هم در آن زمان دربند موقت زندان قصر بودند و در جریان اقداماتشان قرار گرفتم و متوجه شدم که می‌خواستند پاسبان زندان قصر را خلع سلاح کنند.

وی افزود: این گروه انقلابی در جریان بازجویی بسیار از اقدامشان دفاع کردند و به دلیل همین مصمم بودنشان، رژیم از این گروه وحشت داشت و سنگین‌ترین حکم را برای این گروه صادر کرد.

منصوری گفت: گروه ابوذر انسان‌هایی وارسته و فداکار و عاشق شهادت بودند و اصلاً از اینکه قرار بود اعدام شوند ناراحت نبودند، حتی تا آخرین لحظات هم مَشغول خواندن نهج‌البلاغه و قرآن بودند.

این مبارز انقلابی خاطرنشان کرد: اگرچه رژیم تلاش کرد این گروه در جامعه شناخته نشوند ولی بعدها جوانان خصوصاً در غرب کشور این گروه را الگوی خودشان قرار دادند.

وی ادامه داد: اقدامات و حرکت گروه انقلابی ابوذر نهاوند در سال 51 و سپس شهادت 6 نفر از اعضای این گروه در سال 52 نقطه عطفی در تاریخ مبارزات مردم بر ضد رژیم پهلوی بود و شعله‌های قیام مردم را علیه ظلم و ستم تا سرنگونی رژیم ستم‌شاهی برافروخته نگه داشت.

منصوری تصریح کرد: این حرکت و تشکیل گروهی انقلابی به رهبری معلمی دلسوز به نام شهید طالبیان با همراهی 6 جوان دانش‌آموز و انقلابی به حدی تأثیرگذار و مهم بود که در آن زمان رسانه‌های خارجی به پوشش خبری اعدام اعضای این گروه اقدام کردند.

وی خاطرنشان کرد: شهید طالبیان هم انسان بسیار بزرگی بود که بعد از حبس و زندان در دوران رژیم ستم‌شاهی پس از پیروزی انقلاب و شروع جنگ به جبهه رفته و بعد از جنگ در سال 70 در منطقه خانقین عراق به شهادت رسید.

روحشان شاد و راهشان پر رهرو...

گفت و گو از میترا عباسی

انتهای پیام/