کمبود سردخانه، صنايع تبدلي، بسته بندي و سيستم حمل و نقل نامناسب محصولات کشاورزي به معضلي لاينحل در مسير توليدات کشاورزي تبديل شده است. مشکلي که جيب دلالان را روز به روز پرتر و کمر کشاورزان را خميدهتر ميکند. البته اين معضل فقط به ورشکستگي چندين کشاورز ختم نميشود و منابع آبي هم در اثر اين مديريت غيرکارشناسي به هدر ميرود. در حال حاضر براساس آمار منتشر شده از سوي فائو رتبه نخست هدر رفت ضایعات محصولات میوه و تره بار به ایران اختصاص مييابد. اين يعني به طور تقريبي از 117 ميليون تن توليدات کشاورزي سالانه 30 درصد آن در هنگام و پس از برداشت به ضایعات تبدیل ميشود. معضلي که مسئولان دليل آن را ناقص بودن زنجيره توليد و نبود صنايع ارزشمندي چون سردخانه، صنايع تبديلي و بستهبندي ميدانند. در کنار تمام اين کمبودها حمل و نقل نامناسب هم در از بين رفتن محصولات کشاورزي نقش بزرگي را ايفا ميکند. با اين شرايط است که دست دلالان براي تاراج محصولات کشاورزي باز ميماند و کشاورزان و باغداران نيز در اثر اين کمبودها فرصت کمي براي فروش محصولاتشان دارند و به ناچار بايد زير بار تصميم دلالان بروند.
يک سردخانه براي 122 هزار تن محصولات
شهرستان نهاوند به عنوان يکي از مناطق مهم در امر توليدات کشاورزي استان همدان همواره با معضل کمبود سردخانه دست و پنجه نرم ميکند. در اين راستا نماینده مردم نهاوند در مجلس شوراي اسلامي ميگويد:« کمبود سردخانه نگهداری میوه یکی از مهترین مشکلات باغداران نهاوندی است.»
حسن بهرامنیا ميافزايد:« در شهرستان نهاوند سالانه 25 هزار تن محصول سیب تولید میشود که متأسفانه روی دست باغداران شهرستان میماند. همچنین سالانه 122 هزار تن محصولات باغی تولید میشود که با وجود مرغوبيت آن به فروش نميرسد.»
اين نيز در حالي است که اگر سردخانه و صنايع تبديلي در استان همدان به قدر کافي ميبود، علاوه بر افزايش ارزش افزوده محصولات کشاورزي، اين توليدات نيز روي دست کشاورزان باقي نميماند و شکوفايي اقتصادي را براي همدانيها رقم ميزد. در حال حاضر تنها دو سردخانه در نهاوند وجود دارد که یکی از آنها محل نگهداری گوشت و مرغ است و دیگري هم با ظرفیت اسمی پنج هزار تن که ظرفیت واقعی آن تنها دو هزار و 500 تن است، به فعاليت ميپردازند.
احداث سردخانه هم بر عهده کشاورزان!
حالا نکته جالب اين است که احداث سردخانه جزو وظايف جهادکشاورزي به شمار نميرود و تا بخش خصوصي وارد ميدان نشود، مسئولان دولتي دست روي دست ميگذارند و به تماشاي گنديدن دسترنج کشاورزان مينشينند. در اين خصوص معاون امور زراعت وزرات جهاد کشاورزی با اشاره به اينکه سردخانه، صنایع تبدیلی و بستهبندی در کشور سبب میشود که ما از کشاورزی درآمد بیشتری به دست آوریم، ميگويد:« در این راستا به کشاورزان و باغداران توصیه میکنم با سرمایهگذاری و روشهای تعاملی برای احداث سردخانه، صنایع تبدیلی و بستهبندی اقدام کنند.»
عباس کشاورز ادامه ميدهد:« کشاورزی که محصولاتش خام و فساد پذیر باشد سودی عایدش نمیشود و در این میان دلالان و واسطهگران سود میبرند که تنها راهحل جلوگيري از آن تکميل همين زنجيره توليد است.»
معضلي که استان همدان امروز با آن دست و پنجه نرم ميکند همان دردي است که در زمان برداشت محصول توتفرنگي گريبان کردستانيها را ميگيرد و چند سال پيش نيز منجر به دفن چندين هزار تن سيبزميني در استان فارس شد. دردي که مسئولان به جاي درمان، آن از سر خود باز ميکنند و بر گردن کشاورزاني مياندازند که همين الان هم با تاراج مداوم محصولاتشان به دست دلالان زير بار سنگين بدهي به بانکها قرار دارند. در حال حاضر علاوه بر همدان، کمبود ظرفيت سردخانهها در استانهاي مرکزي، مازندران و غيره بر اساس آمار فائو منجر به هدر رفت 30 هزار تن محصول کشاورزي در سال ميشود.
نويسنده: ميترا شهبازي
دیدگاه شما