به گزارش پایگاه خبری گرو به نقل از سرویس جهان مشرق - شهر ظهران با مساحت یکصد کیلومتر مربع برای اقامت و زندگی مهندسان، کارشناسان و کارگران آمریکایی و عموما غربی شاغل در صنعت نفت عربستان سعودی که در قبضه شرکت آمریکایی «آرامکو» قرار دارد، احداث شد.

 در توضیح شرکت آرامکو باید گفت، این شرکت چند ملیتی و بزرگ‌ترین شرکت اکتشاف و استخراج نفت در جهان به شمار می‌آید. آرامکو در سال 1933 میلادی به عنوان طرح مشترک آمریکا و عربستان سعودی برای کشف و استخراج نفت این کشور تاسیس شد و هم اکنون شاهزادگان سعودی به نسبت 49 درصد در آن سهیم هستند.

با روی آوردن آمریکایی‌ها به عربستان سعودی بالطبع می‌بایست جایی برای آنها جهت اقامت اختصاص می‌یافت که به دور از جامعه متحجر سعودی – وهابی باشد.

سنگ بنای احداث شهر ظهران پایه‌ریزی و از همان ابتدا مقرر شد، هیچ یک از قوانین حاکم بر عربستان سعودی بر این شهر حاکم نباشد. به این ترتیب در حالی‌ که زنان در عربستان سعودی اجازه رانندگی ندارند، مغازه‌ها و فروشگاه‌ها هنگام اذان برای ادای نماز باید تعطیل شوند، رستوران‌ها باید قانون جدایی زن و مرد را اعمال کنند، شهروندان اجازه فیلمبرداری و عکسبرداری را ندارند، زنان باید با پوشش کاملا سیاه و کاملا پوشیده به همراه مردی که «ولی» آنها خوانده می‌شود، از منزل خارج شوند و صدها قانون دیگر، در ظهران خبری از این احکام و قوانین نیست.

در ظهران زنان اجازه رانندگی و دوچرخه سواری و فیلمبرداری و عکسبرداری دارند. آنها برای گشت و گذار و خرید نیازی به همراهی پدر یا برادر یا همسر خود ندارند و خبری از پوشش اجباری مورد استفاده دیگر زنان عربستانی نیست.

کلید ورود به شهر ظهران داشتن تابعیت آمریکایی یا یکی از کشورهای غربی است، در اینجا حتی اتباع کشور پاکستان که عربستان با آن رابطه گسترده‌ و عمیقی دارد، هم اجازه ورود می‌یابند و ساکنان آن، به خصوص زن و مردان در روابط اجتماعی خود آزاد هستند و از یکدیگر فرار نمی‌کنند.

در تمامی ویژگی های رفتار سیاسی سعودی، باید تناقض در هویت دینی و نیز اجرای احکام اسلامی را به آن افزود.

بگونه ای که می توان جغرافیای سعودی را به دو بخش تقسیم کرد، که در بخشی احکام دینی در شدید ترین سطح آن اجرا می شود و در بخش دیگر خبری از دین حتی به طور ظاهری نیست. تناقضی که می توان آن را به” محصورشدن شهرهای بی قید و بند در داخل مجتمع افراطی و به ظاهر دینی” سعودی توصیف کرد.

حتی رسانه های سعودی نیز در این تقسیم بندی و تضاد شریک شده اند. بگونه ای که برخی از محتوا و تصاویر روزنامه های چاپ سعودی با نسخه ای، که در داخل و لندن منتشر می شود، متفاوت است. بعنوان مثال درحالی که نسخه روزنامه های سعودی در داخل دربردارنده تصاویر معمولی است، اما درلندن با صفحات آگهی زنان برهنه منتشر می شود. این در حالی است که عربستان در پی فشارها، به برخی از مفتی های این کشور ماموریت داده است، تا اینگونه تناقض ها را با احکام ساختگی توجیه کنند.