به گزارش پایگاه خبری  تحلیلی گرو، سید ابراهیم رئیسی که دیروز برای افتتاح سد قیزقلعه‌سی در مرز میان ایران و آذربایجان وارد استان آذربایجان شرقی شده بود، پس از شرکت در مراسم افتتاح سد با حضور الهام علی‌اف، همتای آذربایجانی خود، برای افتتاح ارتقای کیفیت پالایشگاه تبریز به این شهر عازم شده بود که بالگرد حامل وی در منطقه جنگلی دیزمار بین روستای اوزی و پیر داوود دچار سانحه شد.

 بسیج امکانات برای جست‌وجوی بالگرد حامل رئیس‌جمهور

با انتشار این خبر نهاد‌های مربوط همه امکانات خود را برای جست‌وجو و پیدا کردن رئیس‌جمهور و هیئت همراه او بسیج کردند. سرلشکر باقری، رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح کشورمان به نیرو‌های مسلح دستور داد که همه ظرفیت‌های خود را به کار بگیرند. بعد از این دستور، نیرو‌های مسلح از جمله تیپ نوهد ارتش و تیپ ویژه صابرین سپاه علاوه بر نیرو‌های هلال احمر و بسیج به صورت گسترده عازم منطقه حادثه شدند. رئیس هلال احمر هم در گفتگو با شبکه خبر اعلام کرد که۴۰ تیم واکنش سریع به منطقه اعزام شدند. اما به دلیل اینکه شرایط جوی نامناسب و ناپایدار است جست‌وجو با کندی پیش می‌رود. کولیوند گفت: از پهپاد و امکانات هوایی استفاده کردیم ولی با توجه به شرایط جوی از تیم‌های پیاده واکنش سریع استفاده می‌کنیم. از تمام مسیر‌ها ۴۰ تیم ما به دنبال تیم رئیس‌جمهور هستند و خود بنده نیز در حال عزیمت به محل هستم.
اما خبر‌های امیدوارکننده ای به گوش نرسید و خبر از شهادت تمام سرنشینان بالگرد صبح امروز همه مردم ایران را عمگین کرد.

در رثای شهید ابراهیم
ابراهیم، نامی که بوی جهاد می‌دهد، نامی که حماسه را در دل خود جای داده است. او مردی بود از جنس نور، از تبار شجاعت، از نسل ایثار. گویی در وجودش ذره‌ای از خاک نهفته نبود، چرا که روحش در آسمان‌ها سیر می‌کرد و قلبش در تلاطم عشق به میهن و ایمان به خدا می‌تپید.

ابراهیم، پیشمرگ ملت بود، در میدان‌های نبرد حماسه‌ها آفرید و با رشادت‌های خود، پرچم پرافتخار ایران را برافراشت. او در دل حوادث زیست و طعم شیرین شهادت را چشید.

شهید ابراهیم، گویی از جنس باران بود، در هر کوی و برزن که می‌گذشت، طراوت و شادابی به ارمغان می‌آورد. با مردم بود، دردها و آلامشان را می‌شناخت و برای التیام زخم‌هایشان تلاش می‌کرد.

او بی‌تاب سرنوشت مردم بود، گویی درد و رنج هر ایرانی را در وجود خود احساس می‌کرد و آرامش نداشت مگر آنکه آسایش و رفاه را برای همه مردم به ارمغان بیاورد.

ابراهیم، انتخابی آگاهانه داشت، او مسیر جهاد و شهادت را برگزید و با جان و دل در این راه قدم نهاد. گویی می‌دانست که در این مسیر، به رستگاری ابدی خواهد رسید.

امروز که خبر شهادت این مرد بزرگ به گوشمان می‌رسد، قلبمان از غم و اندوه لبریز می‌شود، اما در عین حال، به ایمانمان افزوده می‌شود و یقین پیدا می‌کنیم که راه او ادامه خواهد داشت.

روحش شاد و یادش گرامی باد.