به گزارش پایگاه خبری  تحلیلی گرو، بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ برای کاروان تیم ورزشی کشورمان در شرایطی به پایان رسید که ورزشکاران ما توانستند با مجموع ۱۲ مدال در دو رشته کشتی و تکواندو به کار خود پایان بدهند.

نکته جالب توجه در ارتباط با مدال آوری دو رشته کشتی و تکواندو روسای فدراسیون هر دو رشته بود. اینکه نفرات اول هر دو فدراسیون کشتی و تکواندو هر یک سابقه کسب مدال طلا در بازی‌های المپیک را داشته‌اند. همچنین سرمربیان تیم ها هم سابقه قهرمانی و مدال آوری در جهان را دارند.

ورزش کشتی که در دو رشته فرنگی و آزاد در این بازی‌ها حضور پیدا کرده بود از مجموع ۱۲ نفر شرکت کننده ۸ نفرشان مدال آوردند و ۷۵ درصد اعضای این تیم موفق به کسب مدال شدند.

اما در تکواندو اتفاقی جالب‌تر رخ داد و همه شرکت کنندگان در این رشته چه بانوان و چه آقایان توانستند با دست پر صحنه مسابقات را ترک کنند تا تکواندو با کارنامه صددرصد موفقیت به کار خود خاتمه بدهد.

علیرضا دبیر دارنده مدال طلای بازی‌های المپیک ۲۰۰۰ سیدنی، طلای جهان در سال ۱۹۹۸ و سه نقره دیگر جهانی که در حال حاضر ریاست فدراسیون کشتی را بر عهده دارد مشخص کرد در چنین آوردگاه‌های بزرگی قابلیت هدایت فدراسیونش را به نحو احسن داشته و می‌دانست که چطور و در چه شرایطی باید ورزشکارانش را به بازی‌ها اعزام کند تا دست پر برگردند.

هادی ساعی نیز که پرافتخارترین المپین ایران است با کسب ۲ مدال طلا در المپیک های ۲۰۰۴ آتن و ۲۰۰۸ پکن و یک برنز در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی شرایط بهتری را برای فدراسیون‌اش رقم زد و توانست با صددرصد موفقیت و مدال‌آوری توسط ورزشکاران اعزامی‌اش ثابت کند تا چه اندازه حضور چنین افرادی در راس فدراسیون‌های مدال آور ورزشی تاثیرگذار است.

گرچه در رشته‌های دیگری مثل وزنه برداری هم ما افرادی را در راس فدراسیون داشتیم که جزو مدال آوران بازی‌های گذشته المپیک بودند. از جمله سجاد انوشیروانی رئیس فدراسیون وزنه برداری - دارنده مدال نقره المپیک ۲۰۱۲ لندن – که همراه با بهداد سلیمی دارنده مدال طلای المپیک ۲۰۱۲ لندن، نایب رییس همین فدراسیون هستند اما عملکرد ضعیف این فدراسیون در بحث مدیریتی و تدارک برای المپیک ۲۰۲۴ پاریس باعث شد تا یکی از رشته‌های مدال آور کشورمان در ادوار گذشته امسال با دست خالی صحنه بازی‌های المپیک را ترک کند.

بدون شک بهره‌برداری و استفاده از چنین افرادی در راس فدراسیون‌ها قطعاً می‌تواند اثرگذار بوده و اثرات مثبتی را در بدنه ورزش کشورمان به ویژه رشته‌های مدال آور نمایان کند آنچنان که در رشته کشتی و تکواندو به وضوح شاهدش بودیم.

امید است در چنین شرایطی که تجربیات این چنینی برای ورزش کشورمان به ارمغان آمده از افراد با تجربه و با سابقه در رشته‌هایی مثل فوتبال که سال‌هاست حسرت حضورش در بازی‌های المپیک بر دل علاقه‌مندان به این رشته پرطرفدار باقی مانده استفاده شود تا از تجربیات این قبیل ورزشکاران قدیم استفاده بیشتری برده شود و راهی ایجاد شود تا تیم امید کشورمان در المپیک های بعدی حضور یابد.