به گزارش پایگاه خبری  تحلیلی گرو، محسن جانجان، سرپرست تیم کاوش معبد لائودیسه نهاوند اظهار کرد: منطقه دوخواهران 12 هکتار است و با توجه به اینکه محل احتمالی معبد لائودیسه مشخص نبوده، محدودیت و ممنوعیت هایی در دوران کاوش ها برای ساخت و ساز در این منطقه بوجود آمد و سبب شد تا در این محدوده که در بافت تاریخی شهر نهاوند هم قرار دارد، مردم اجازه ساخت و ساز نداشته باشند.

وی افزود: این محدودیت و ممنوعیت ها باعث بروز مشکلاتی برای اهالی و از جمله مهاجرت آنها از این منطقه، کاهش کیفیت زندگی و بروز مشکلاتی برای ساکنان و در نهایت منطقه دوخواهران به منطقه مهاجرپذیر تبدیل و دچار آسیب های اجتماعی تبدیل شد.

جانجان اضافه کرد: محدودیت ساخت و ساز در این منطقه باعث شد بناهایی که در منطقه وجود دارد، دچار فرسودگی شوند و با توجه به روی گسل زلزله قرار گرفتن شهر نهاوند، برداشتن محدودیت ساخت و ساز در این منطقه همواره از مطالبات مردم بوده است.

وی با اشاره به اینکه کاوش در منطقه دوخواهران با دو هدف اجرا شد، تأکید کرد: کاوش ها از سه فصل قبل با هدف پیدا کردن سرنخ معبد لائودیسه آغاز و بنا شد بخش هایی که آثاری پیدا نمی شود آزادسازی شوند تا مردم بتوانند ساخت و ساز همراه با محدودیت داشته باشند.

سرپرست تیم کاوش معبد لائودیسه نهاوند ادامه داد: تاکنون هفت مرحله کاوش برای پیدا کردن معبد در این منطقه انجام شده و اعتبار فصل هفتم کاوش 70 میلیون تومان بود که البته مبلغ ناچیزی بود.

وی مطرح کرد: در فصل هفتم کاوش ، سرنخی از معبد لائودیسه پیدا نشد. همچنین مناطقی که در آنها کاوش و آثاری یافت نشد، طبق ضوابط آزاد اعلام می شود و باید ساخت و ساز براساس ضوابط بافت تاریخی با محدودیت انجام شود.

جانجان با بیان اینکه فصل هشتم کاوش در صورت تأمین اعتبار ضروری است، خاطرنشان کرد: هدف میراث فرهنگی تسهیلگری برای مردم است نه اینکه مشکلاتی برای آنها ایجاد کند.

وی درباره فصل بعدی کاوش نیز گفت: اگر اعتبار کافی به پروژه تزریق شود به یک فصل کاوش دیگر نیاز است و گمانه زنی ها با یک فصل دیگر تمام می شود که امیدواریم مسئولان اعتباری برای این فصل کاوش در نظر بگیرند.

در سال 1322 در منطقه دوخواهران نهاوند کتیبه ارزشمندی به زبان یونانی کشف شد که این کتیبه فرمان یکی از پادشاهان سلوکی به حاکم وقت نهاوند بوده و این کتیبه اکنون در موزه ملی ایران نگهداری می شود.

این کتیبه از دو قسمت متمایز تشکیل شده که قسمت اول آن نامه ای است که فرمان شاه را به اهالی نهاوند ابلاغ می کند از آنها درخواست می کند تا فرمان وی را روی سنگی نقش کرده و در معبد اصلی شهر نصب کند و همچنین در این کتیبه «آنتیوخوس سوم» به «مندموس» پادشاه وقت نهاوند دستور می دهد که معبدی در خور و شأن همسرش ملکه «لائودیسه» در نهاوند بسازند. براساس مطالعاتی که انجام شده این معبد در زمان آنتیخوس سوم در شهر نهاوند بنا شده و این معبد برای کاهنه ای که همسر آنتیخوس سوم بوده، بنا شده است.

همچنین علاوه بر این کتیبه مجسمه های مفرقی کوچکی که منصوب به خدایان یونان بوده در این منطقه کشف شده است و کشف این آثار باعث شد که وجود معبد یونانی در نهاوند محرز شود و این محوطه تاریخی و منطقه دوخواهران در سال 1327 به شماره 374 به عنوان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شود.