وی افزود: تلخی و شورشدن دهان، سرفه های مزمن و  عفونت های گوش داخلی از دیژر علائم آن است ولی عمده علائم رفلاکس، سنگینی سر دل، ترش کردن، سوزش و تهوع است.

فوق تخصص بیماری های گوارش و کبد با اشاره به اینکه حدود ۲۴ درصد از جمعیت بالغ ما درگیر این بیماری هستند، گفت: نکته مهم در این بیماری، شدت و ضعف آن است. برخی افراد این علائم را به صورت دائمی تجربه می کنند ولی برخی از افراد ماه‌هایی از سال درگیر رفلاکس معده می شوند.

دلاوری درباره رفلاکس در کودکان خاطرنشان کرد: بهتر است کودکان توسط پزشک متخصص اطفال معاینه شوند. فاموتیدین برای اطفال ضرر ندارد ولی داروهایی مثل پنتوپرازول و شربت ضد اسید هم در دوز لازم برای کودکان بدون ضرر است.

وی با اشاره به تلخی دهان به عنوان علامت رفلاکس، گفت: رفلاکس بیماری مزمن دستگاه گوارش است که با پس زمینه اضطراب همراه است. وقتی شخص مضطرب می شود، علائم تشدیدی رفلاکس دارد و از طرفی دیگر وقتی رفلاکس آنها تشدید می شود تشدید علائم اضطرابی را به همراه دارد. به عنوان مثال با افزایش علائم رفلاکس شخص دچار تپش قلب و بی قراری می شود. این دو در کنار هم باعث تشدید علائم یکدیگر می‌شوند.

فوق تخصص بیماری های گوارش و کبد در ادامه به رابطه تلخی دهان و رابطه آن با داروهای مصرفی اشاره کرد و گفت: قرص مترونیدازول که به عنوان داروی ضد معده استفاده می شود می تواند باعث تلخی دهان شود.

دلاوری با تاکید بر اینکه رفلاکس بیماری خطرناکی نیست و می توان آن را کنترل کرد، گفت: این بیماری مزمن است و قابل ریشه کنی نیست. دوری از استرس برای این بیماران لازم است و کاهش وزن، کاهش استفاده از مواد غذایی ترش و کافئین و چای و عدم مصرف فست فودها برای بهبود علائم رفلاکس توصیه می شود.

دلاوری در پایان به بیماران مبتلا به رفلاکس گفت: کنترل این بیماری طولانی مدت و مداوم است و مصرف داروهای ضد اسید در مدت طولانی جای نگرانی ندارد.