به گزارش پایگاه خبری گرو، این روزها با نزدیک شدن به ایام اربعین حسینی همه جا بوی کربلا به خود گرفته و عطر عشق به سید و سالار شهیدان به عمق جان‌ها می‌رسد گویی فریاد «هل من ناصر ینصرنی» بیش از هر زمان دیگری لبیک گفته می‌شود و همه با شور و شعف در این مسیر گام برمی‌دارند تا ندای حقانیت قافله‌سالار عاشقان را با شرکت در عظیم‌ترین اجتماع بشری به گوش‌ تشنه جهانیان برسانند.

این روزها کربلا، کعبه دلها شده و عاشقان حسینی از هر دیار میهن اسلامی به راه افتاده تا با پیوستن به اقیانوس پرشور و خروش دلدادگی جان خود را روشن کرده و عظمت مسلمانان را به دنیا نشان دهند.

چه آنها که رفته‌اند تا با شرکت در راهپیمایی عظیم اربعین جان تشنه خود را سیراب سازند و چه آنها که مانده و به هر دلیل نتوانسته‌اند در این حرکت بزرگ حضور داشته باشند به نوعی شور و دلدادگی خود را به نمایش می‌گذارند و با خدمت‌رسانی در موکب‌ها تکمیل‌کننده و زمینه‌ساز حضور زائران در کربلا و نجف هستند.

به هر اندازه که به اربعین حسینی نزدیک می‌شویم نمایش عشق و دلدادگی بیشتر می‌شود، در بین جاماندگان بسیاری از افراد هستند که خدمتگزاری به زائران در موکب‌ها را افتخار بزرگی برای خود دانسته و آن را کمتر از زیارت عتبات عالیات نمی‌دانند، موکب‌هایی که ده‌ها خادم با ارادت و خلوص از چند روز مانده به اربعین تا چند روز بعد از آن خادم زائران می‌شوند، برایشان فرقی نمی‌کند پای دیگ باشند یا ظرف‌ها را بشویند، غذا بسته‌بندی کنند یا چای تازه دم برای زائر حسین(ع) آماده کنند.

شهرستان نهاوند که دروازه «ورود اسلام به ایران» لقب گرفته نیز همانند دیگر نقاط ایران اسلامی این روزها شاهد جوش و خروش زائران برای رفتن به کربلا و نجف است. این شهرستان بر سر راه مرکز به غرب کشور واقع شده و به همین خاطر بسیاری از مسافران کربلا مسیر رفت و برگشت خود را از آن انتخاب می‌کنند.

برپایی اولین موکب مردمی نهاوند که نام زیبای سیدالشهدا زینت‌بخش آن است سابقه‌ای چهار ساله دارد و پس از آن طی این مدت، چند موکب دیگر با مشارکت جوانان دوستدار و عاشق راه و رسم اباعبدالله(ع) برپا شده تا زائران آن حضرت اندکی در مواکب بیاسایند و نمک‌گیر میزبانان بی نام و نشان حسینی شوند.

یکی از خادمان اهل بیت(ع) و موسس اولین موکب این شهرستان «مظفر کرمی» است که به همراه همسرش و تعدادی از مردان و زنان عاشق با اشتیاق زایدالوصفی توفیق خدمتگزاری به زائران کربلا را پیدا کرده و آن را افتخاری بزرگ برای خود می‌دانند.

آقای کرمی با بیان خاطراتی از سفر به عتبات عالیات در سال 94 انگیزه خود را از برپایی این موکب خدمت بدون منت و عاشقانه به زائران عنوان کرده و می‌گوید: سال 94 توفیقی شد که برای زیارت عتبات عالیات و شرکت در راهپیمایی اربعین به اتفاق خانواده به عراق سفر کنم، در این سفر معنوی صحنه‌هایی از عشق و دلدادگی به آقا امام حسین(ع) را به عینه مشاهد کردم که به شدت مرا تحت تاثیر قرار داد، افرادی بودن که با وجود کهولت سن و معلولیت با عزمی راسخ مسیر کربلا تا نجف را پیاده آمده بودند و این چیزی نبود که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت. اگرچه شرح حس و حال آن را فقط کسانی می‌توانند درک کنند که در این رویداد بزرگ عملا قدم برداشته و آن را تجربه کرده باشند.

پذیرایی و استقبال بی‌نظیر مردم شیعه عراق از زائران ایرانی در طول مسیر کربلا و میهمان‌نوازی آنها از ما این سوال را در ذهنم ایجاد کرد که چه اتفاقی باعث این همه شور و عشق شده است ؟چرا زوار آن حضرت باید این همه از شان و منزلت برخوردار باشند که اینگونه سخاوتمندانه و در حد اعلی با آنها رفتار می‌شود؟

دیدن این رفتار برادران شیعه عراقی مرا به شدت تحت تاثیر قرار داد و بزرگی و شان و منزلت زائر امام(ع) را بیشتر برایم آشکار کرد به گونه ای در کربلا هنگام زیارت امام حسین(ع) با آقا عهد بستم که این توفیق هم به ما داده شود تا زمانی که توان دارم در ایام اربعین به زاِئرانش خدمتی درخور و شایسته داشته باشم، به همین خاطر پس از بازگشت از این سفر با دیگر دوستانی که در راهپیمایی اربعین شرکت داشتیم تصمیم گرفتیم با برپایی موکب از زائران پذیرایی کرده و به آنها خدمت کنیم.

سال اول برپایی موکب که با کمک‌های جمع‌آوری شده از سوی مردم انجام گرفت، وضعیت خوبی نداشتیم به گونه ای که حتی با نان و سیب‌زمینی از زائرین پذیرایی می‌شد و ادارات هم چیزی نداشتند به ما کمک کنند اما با کمک خداوند و مشارکت مردم این خدمت‌رسانی سال به سال گسترده‌تر شده و امروزه به توزیع شبانه‌روز حدود 4 هزار پرس غذا در روز رسیده است.

خادمان این موکب با افتخار و بدون هیچ چشم‌داشتی با شورو  شعف فراوان به زائران خدمت می‌کنند؛ به ویژه خانم‌ها برای خدمت در این موکب از دورترین نقطه شهر و حتی از روستا به اینجا می‌آیند و با شوق خدمت در آشپزخانه و آماده‌سازی غذا برای زائرین فعالیت می‌کنند.

بعد هم با ذکر خاطره ای از سال اول فعالیت موکب سیدالشهدا می‌گوید:

همان سال اول که موکب را برپا کرده بودیم، در داخل مسجد نشسته بودم، با دوستان راجع به جمع‌آوری کمک‌های مردمی صحبت می‌کردیم، در آن لحظه درب باز شد و پیرزنی ناتوان وارد مسجد شد با خودم فکر کردم برای دریافت کمک آمده؛ اما دیدم چادرش را کنار زد و مبلغی را به ما داد و گفت «این پول را برای خرج پذیرایی از زائرین امام حسین(ع) آورده‌ام، خودم بیمار بودم و می‌خواستم آن را به فرزندم بدهم تا بیاورد اما عشق به امام حسین(ع) باعث شد خودم به اینجا بیایم، دلم نیامد خودم این مبلغ ناچیز را به شما ندهم، اما بابرکت است» بعدا متوجه شدیم که این خانم مادر یکی از شهدای شهرمان بوده که به یاد فرزند شهیدش این مبلغ را به موکب هدیه داده بود، با دیدن این صحنه بسیار منقلب شدم و تحت تاثیر این همه اخلاص قرار گرفتم.

آقای کرمی یادی هم از نقش مهم بانوان در کمک‌رسانی به موکب می‌کند

بانوان، عمده‌ترین نیروهای تدارکاتی در موکب سیدالشهدا هستند که از کوی شهیدحیدری و دیگر نقاط به اینجا می‌آیند و برای خدمت به زائران کم نمی‌گذارند.

یادم می‌آید سال گذشته برای پخت خورش قورمه‌سبزی نیاز به سبزی سرخ کرده داشتیم و زمان زیادی هم نداشتیم که برویم خرید کنیم و آن را خرد و سرخ کنیم، خانم‌ها به محض شنیدن این خبر آنقدر برای ما سبزی سرخ‌کرده آورند که مقداری از آن را پس دادیم و این درحالی است که بسیاری از مردم خودشان نیازمندند اما مایحتاج زندگی خود را با عشق خرج زائران می‌کنند، دیدن این نیت‌های پاک بی‌هیچ خودنمایی، عشق ما را به خدمت کردن به زائران بیشتر می‌کند.

برخی از خدمتگزاران موکب می‌گویند که دوست داریم در سال دو بار اربعین وجود داشته باشد تا ما بتوانیم عشق و ارادت خود را بیشتر به ارباب نشان دهیم.

کرمی اشاره‌ای هم به طرح توزیع قلک برای جمع‌آوری کمک‌های مردمی می‌کند و ادامه می‌دهد: یکی از طرح‌هایی که دو سال است در این موکب اجرا می شود توزیع قلک بین خانم‌های شرکت‌کننده در مراسم روضه‌خوانی هیات سیدالشهداست؛ سال اول با توزیع 150 قلک 7 میلیون تومان پول جمع‌آوری شد که با برکت این پول 20 روز از زائرین به بهترین شکل پذیرایی به عمل آمد، امسال هم 300 قلک توزیع شده که همه آنها جمع‌آوری شده است.

نسرین کرمی همسر آقای کرمی است که در کنار ایشان از همان سال اول برپایی موکب به اتفاق دیگر بانوان برای خدمت به زائرین از هیچ کاری فروگذاری نکرده است، این بانوی خادم می‌گوید: خیلی دوست دارم در ایام اربعین در مراسم پیاده‌روی شرکت کنم و به زیارت آقا امام حسین(ع) مشرف شوم اما برپایی این موکب و خدمت به زائرین همان حس حضور در عتبات عالیات را برایم زنده می‌کند.

من همراه دیگر خانم‌ها از ساعت هشت صبح به موکب می‌آییم و تا شب مشغول خدمت هستیم اما با وجود زمان زیادی که در اینجا سپری می‌کنیم اما خبری از خستگی که نیست هیچ، انرژی هم می‌گیریم.

نیت کرده‌ام تا زمانی‌که زنده‌ام در ایام اربعین به زائران امام حسین(ع) خدمت کنم و از دیدن این زائران که راهی کربلا می‌شوند، بسیار لذت می‌برم.

خانم کفراشی از دیگر زنانی است که در آشپزخانه موکب برای آماده کردن و پخت غذا روزانه از صبح تا غروب در این مکان حضور پیدا می‌کند. او می گوید: با حضور در این موکب و خدمت به زائران احساس می‌کنم بیشتر به خدا نزدیک می‌شوم، فقط یک‌بار توفیق حضور در کربلا نصیبم شده، اما وقتی در این‌جا به زائران خدمت می‌کنم انگار در کربلا هستم.

صحنه‌هایی که این روزها در جای جای ایران اسلامی مشاهده می‌شود قصه عشق و دلدادگی و شور و عشق مردم به حسین(ع) است که با هیچ بیانی قابل توصیف نیست، احساسی دوست داشتنی که جز با نجوای دل نمی‌توان آن را بازگو کرد.

همه آمده‌اند خادم زائران حسین(ع) باشند، آمده‌اند در مسیر حسین(ع) حرکت کنند و ارادت خود را به حسین(ع) نشان دهند./فارس

گزارش از وحید سیفی

انتهای پیام/