در بیانیه دولت محلی جبل‌الطارق آمده  «نفتکش گریس ۱ محموله نفت خام خود را به پالایشگاه بانیاس در سوریه می‌برد.». این نفتکش  در مالکیت یک شرکت مستقر در سنگاپور بوده و با پرچم پاناما حرکت می‌کرد. به گزارش بی‌بی‌سی، ۲۰ تفنگدار و  ۴۲ کماندوی نیروی دریایی انگلیس در عملیات توقیف این نفتکش شرکت کردند!

این اقدام را باید شلیک تیر دیگری بر پیکر برجام توصیف کرد. به این معنا که سه دولت اروپایی از جمله انگلیس، در برجام متعهد شده بودند ضمن مقابله با تحریم های بانکی و مالی، از ایران نفت بخرند اما نه تنها به این تعهد خود اقدام نکردند، بلکه حتی علیه صادرات و فروش نفت ایران به دیگر کشور ها نیز کارشکنی می کنند.

این البته یک خبط آشکار است. چه این که نمی شود بزن در رویی عمل کرد. بله اگر انگلیسی ها دیگر کاری با خلیج فارس و تنگه هرمز و نفت تجارت آن کاری نداشتند، می توانستند در تنگه جبل الطارق (که بر سر آن هم با اسپانیا اختلاف دارند) گردنه گیری کنند. اما طبیعتا گذر پوست به دباغ خانه می افتد و دست انگلیسی ها زیر ساطور ما در خلیج فارس است.

حداقل اقدام، مقابله به مثل و توقیف کشتی های تجاری و نفتکش های متعلق به انگلیس یا حامل نفت برای آن در خلیج فارس است. اما الزامی ندارد که پاسخ ایران متقارن و مساوی و به اندازه باشد. ضمن این که تولید نا امنی برای تردد امن کشتی های غیر نظامی می تواند دامن انگلیسی ها را دریای عمان و غیر آن بگیرد؛ شبیه بلایی که سر برخی نفتکش ها در سواحل امارات آمد.

و بالاخره این که گویا دولت انگلیس فراموشکار شده و تحقیر مارس ۲۰۰۷ را از یاد برده است. سوم فروردین  ۱۳۸۸ پانزده تفنگدار نظامی انگلیس که وارد آب های سرزمینی ایران شده بودند توسط مرزبانان نیروی  دریایی سپاه دستگیر شدند.

آنها ۱۱ روز در بازداشت بودند و پس از عذرخواهی دولت انگلیس، در حالی که به جای لباس نظامی کت و شلوار هدیه شده را بر تن داشتند، آزاد شدند. اما این بار می تواند اتفاقات تلخ تر و تحقیر آمیز تری برای نیروهای انگلیسی در منطقه بیفتد.