به گزارش پایگاه خبری گرو، بخش کشاورزی از ظرفیت‌های قابل‌توجه استان همدان است و تلاش شبانه‌روزی کشاورزان توانسته همدان را در این بخش به جایگاه ویژه‌ای در کشور برساند.

استان همدان با توجه به سهم بسزایی که در تولید گندم، جو، ذرت، چغندر و سیب‌زمینی دارد در غرب کشور در جایگاه برتر قرارگرفته و همین می‌تواند دلیلی باشد بر اینکه بخش کشاورزی در استان همدان نیازمند توجه بیش‌ازپیش مسئولان ارشد استان است چراکه با توجه به حجم محصول تولیدی در استان همدان اعم از محصولات غله و باغات و سیفی با راه‌اندازی صنایع تبدیلی در استان، مسئولان می‌توانند گام‌هایی اساسی در راستای حل مشکلات اشتغال بردارند.

همدان از قطب‌های کشاورزی کشور است

استان همدان در حال حاضر به‌عنوان یک‌قطب کشاورزی در کشور مطرح است و بسیاری از محصولات کشت‌شده در آن ازنظر میزان تولید و کیفیت در رتبه‌های برتر کشوری قرار دارند.

محصول چغندرقند در استان همدان نیز از چنین وضعیتی برخوردار است ضمن آنکه در کنار آن‌یک واحد صنعتی برای استفاده از این چغندرقند قرار دارد که محصولات کشاورزی را خریداری و فرآوری می‌کند.

اما در شهرستان‌های استان همدان با توجه به شرایط اقلیمی و ظرفیت‌های کشاورزی و دیگر موارد، کشاورزان به تولید محصول‌های خاص آن منطقه اهتمام دارند به‌طوری‌که شهرستان‌های اسدآباد، ملایر، نهاوند و فامنین از مناطق عمده کشت چغندرقند در استان هستند و در این میان شهرستان نهاوند با اقلیم‌ متفاوت و خاک حاصلخیز ظرفیت‌های عظیمی برای توسعه در بخش کشاورزی در استان را داراست.

نهاوند سهم قابل‌توجهی از تولید چغندرقند استان همدان را به خود اختصاص داده است در حالی شهرستان نهاوند بر اساس آمار موجود سهم قابل‌توجهی از تولید چغندرقند استان همدان را به خود اختصاص داده که کشاورزان چغندرکار این شهرستان با مشکلات بسیاری دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

یکی از چغندرکاران در گفتگو با خبرنگار مهر بابیان اینکه همدان؛ چغندر تولیدی کشاورزان نهاوندی را تحویل نمی‌گیرد، گفت: برای تحویل چغندرهای تولیدی به مشهد تلاش می‌کنیم که اگر مشهد نیز این محصول را از ما دریافت نکند زحمت امسال ما روی زمین‌های کشاورزی از بین خواهد رفت.

یکی دیگر از کشاورزان نیز بابیان اینکه چغندر تولیدی را برای اصفهان روی کامیون‌ها بار می‌زنم، گفت: استان همدان چغندر تولیدی کشاورزان این منطقه را تحویل نمی‌گیرد و طبق پیش‌بینی انجام‌شده هر کشاورزی تنها می‌تواند ۱۰۰ تن چغندرقند به همدان تحویل دهد.

وی بابیان اینکه چغندرها برداشت و دپو شده و دپو کردن چغندرقند مساوی با پایین آمدن وزن و عیار قند آن است، گفت: وقتی چغندر دپو شود، شته می‌زند و باعث فعال شدن چغندرقند می‌شود و هم عیار و هم تناژ پایین می‌آید.

یکی دیگر از چغندرکاران نیز بابیان اینکه چغندر محصولی است که باید پس از برداشت خیلی سریع و درنهایت در مدت ۱۵ روز تحویل کارخانه شود و اگر این مدت به درازا بکشد محصول از دست می‌رود و تنها ضرر و زیان برای کشاورز می‌ماند، گفت: کارخانه قند همدان مقدار محدودی چغندرقند تحویل می‌گیرد و اگر ظرفیت بیشتری داشت چغندرکاران محصول خود را به‌سرعت تحویل کارخانه می‌دادند.

برخی از چغندرکاران نهاوند با کارخانه قند اصفهان قرارداد بسته‌اند

وی با اشاره به اینکه برخی از چغندرکاران این شهرستان با کارخانه قند اصفهان قرارداد بسته‌اند، گفت: بذر چغندر توسط کارخانه قند اصفهان به چغندرکاران قبل از عید تحویل شد و این امر منجر به قرارداد کشاورزان با این کارخانه شد و این امر نشان می‌دهد که کارخانه قند اصفهان در مقایسه با کارخانه قند همدان تخصصی‌تر و حرفه‌ای‌تر عمل می‌کند.

وی گفت: کشاورزان باوجوداینکه در رأس حوزه تولید قرار دارند و مسئولان مدام در جلسات از آنان سخن می‌گویند اما با مشکلات بسیاری دست به گریبان‌اند.

وی گفت: باوجود بسیاری از جلسات و نامه‌نگاری‌ها هنوز مشکلات این بخش در شهرستان‌های استان همدان باقی است و گویا این گره باز نشدنی است.

اما در همین خصوص کارشناس کشاورزی استان همدان در گفتگو با خبرنگار مهر بابیان اینکه چغندرقند جزو گیاهان پرتوقع ازنظر آب و تغذیه محسوب می‌شود و کشت آن پرهزینه است، گفت: یکی از عوامل محدودکننده کشت این محصول در استان همدان بحران آبی است که گریبان استان را گرفته است.

نسرین دانشمند بابیان اینکه سازمان جهاد کشاورزی سیاستی برای افزایش سطح زیر کشت این محصول ندارد، گفت: با توجه به بحران آب، باید عملکرد را در سطح کمتر افزایش دهیم تا زیر فشار تأمین منابع آبی نباشیم.

کشت نشایی چغندرقند در برنامه قرار دارد

وی بابیان این‌که روش‌های نوینی برای افزایش عملکرد در سطح وجود دارد، گفت: کشت نشایی یکی از این روش‌ها است که البته به دلیل هزینه‌های زیاد شاید توجیه اقتصادی نداشته باشد.

وی با تأکید بااینکه اگر این کشت از توجیه اقتصادی مناسبی برخوردار شود، می‌توانیم تولید چغندر را با استفاده از کشت نشایی یا آبیاری تیپ ادامه دهیم، گفت: در حال حاضر میزان برداشت چغندرقند ۴۰ تا ۴۵ تن در هر هکتار است که با استفاده از روش‌های نوین کشاورزی می‌توانیم تولید این محصول را افزایش دهیم.

دانشمند بابیان اینکه سیاست‌های وزارت جهاد کشاورزی برای تغییر الگوی کشت، روی آوردن به تولید دانه‌های روغنی است، چون این محصولات گیاهی کم آب‌بر بوده و به‌شدت در کشور به آن‌ها نیاز داریم، گفت: متأسفانه کشاورزان هنوز به این باور نرسیده‌اند که مقاومت در مقابل تغییر الگوی کشت باعث خواهد شد که تا چند سال دیگر زمین یا آبی برای کشاورزی باقی نماند.

نهاوند قطب تولید محصول چغندرقند است

مدیر جهاد کشاورزی شهرستان نهاوند نیز در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: شهرستان نهاوند به دلیل داشتن زمین‌های مستعد کشاورزی به‌عنوان قطب تولید محصول چغندرقند در استان همدان شناخته می‌شود.

احمد باقری اظهار کرد: محصول چغندر تولیدی نهاوند دارای کیفیت بسیار خوبی است چون کشاورزان نهاوندی از رقم‌های مناسب و مقاوم چغندرقند استفاده می‌کنند.

مدیر جهاد کشاورزی نهاوند بابیان اینکه عملیات برداشت محصول چغندرقند توسط کشاورزان نهاوندی آغازشده از افزایش سطح زیر کشت این محصول در نهاوند خبر داد و گفت: اضافه محصول به کارخانه‌های استان‌های خراسان رضوی تحویل داده.

احمد باقری بابیان اینکه بارها به کشاورزان توصیه‌شده با توجه به اینکه محصول چغندرقند از محصولات پرآب بر است سطح زیر کشت محصول را افزایش ندهند، گفت: برداشت چغندرقند تا ۴۰ روز آینده در نهاوند ادامه خواهد داشت.

وی بابیان اینکه شهرستان نهاوند یکی از مناطق مستعد کاشت چغندرقند است و با توجه به مزیت اقتصادی این محصول تعداد زیادی از کشاورزان شهرستان تمایل به‌تناوب زراعی این محصول دارند، عنوان کرد: به دلایل متعدد ازجمله آب‌بر بودن این محصول و عدم توان کارخانه‌ها جهت تحویل گرفتن محصول مازاد چغندرقند، این مسئله برخلاف سیاست‌های دولت است، زیرا سیاست دولت مدیریت سطح زیر کشت و تولید متناسب با نیاز و توان کارخانه‌های تولید قند است.

باقری افزود: از کشاورزان تقاضا شده برای رعایت الگوی کشت، تناوب و تنوع زراعی، کشت سایر محصولات بهاره چون ذرت دانه‌ای، ذرت علوفه‌ای، گل‌رنگ و آفتاب‌گردان را در برنامه زراعی خود قرار دهند.

مدیر جهاد کشاورزی نهاوند گفت: محصول تولیدی چغندرقند نهاوند برای تهیه قند، شکر و تفاله برای خوراک دام‌ها به کارخانه‌های تولید قند و شکر حمل می‌شود و درزمینهٔ کاشت، داشت و برداشت این محصول در شهرستان بیش از ۷۰۰ نفر به مدت ۶ ماه به‌طور مستقیم و چند هزار نفر به‌صورت غیرمستقیم اشتغال به کار دارند.

آنچه مسلم است اینکه منابع آب و انرژی در دنیا دارای محدودیت بوده و به علت افزایش جمعیت و تقاضای غذا، مصرف آب و انرژی برای تولید محصولات کشاورزی نیز افزایش خواهد داشت.

در این میان محصولاتی که با نیاز آبی فراوان و نیز مصرف انرژی زیاد تولید می‌شوند، در مناطقی که با بحران آب مواجه هستند معقول به نظر نمی‌رسد.

بنابراین کشت چغندرقند در استان همدان که سطح زیر کشت قابل‌توجهی را به خود اختصاص داده منطقی نیست و باید به دنبال توسعه کشت جایگزین این محصول بود تا هم از مشکلات چغندرکاری در همدان کاسته شود و هم‌قدمی در راستای حفظ منابع آبی برداشته شود./مهر

انتهای پیام/