به گزارش پایگاه خبری گرو، ميرزا احمد عابد نهاوندی ملقب به مرشد چلویی که در بیست و پنجم شهریور ماه سال۱۳۵۷درگذشت به روایت نویسنده کتاب بهترین کاسب قرن بود. وی بر روی تابلویی که در مغازه‌ی چلوکبابی خود داشت نوشته شده بود: «نسيه و وجه دستی داده می‌شود، حتّی به جناب‌عالی، به قدر قوّة» و این امر یکی از دلایل قرار گرفتن او در میان بهترین کاسبان قرن بود.

جلوی چلوکبابی صف طویلی بود که از آن یکی صف متمایز بود؛ صف کوتاه‌تر صف مستمندان و فقیرانی بود که غذای رایگان و خرجی می‌گرفتند و صف طولانی صف خرید غذا بود که شاید هم به نیت کمک و سیر کردن آن صف دیگر تشکیل شده بود. این وضعیت هر روز چلوکبایی حاج میرزا احمد عابد نهاوندی معروف به «مرشد چلویی» و متخلص به (ساعی) بود؛ مردی از دیار نهاوند که روی قبرش نوشته: «بزرگ‌ترین کاسب قرن» و حقیقتاً با روحیاتش این گفته دور از حقیقت نیست.
 

مرشد چلویی در طول زندگی خود فعالیت‌هایی نیز در عرصه ادبیات داشته است. مجموعه شعر او با عنوان(دیوان سوخته)منتشر شده است.

شایان ذکر است ميرزا احمد عابد نهاوندی در بخش مسجد ماشاءالله قبرستان ابن بابويه به خاک سپرده شده است.

در اینجا یکی از اشعار مرشد چلویی را می‌خوانیم:

من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اوّل كآمدم، دستور تا آخر گرفتم

بر مشام جان زدم، یك قطره از عطر حسینی
سبقت از مُشك و گلاب و نافه و عنبر گرفتم

بر در دروازه‌ی ساعات، ساعت‌ها نشستم
تا سراغ حضرتش از زینب مضطر گرفتم

زینبی دیدم، چه زینب؟ كاش مدّاحش بمیرد!
من ز آه آتشینش، پای تا سر در گرفتم...

انتهای پیام/