به گزارش سایت گرو، زمین، آبستن اشک می‏ شود. خورشید، قد خم می‏ کند و دست‏ های ملتمس عرشیان، همگام با فرشیان، شعر بی‏ قراری را در آغوش می‏ کشند.
داغ در گلوی شیعیان منتشر می‏ شود تا بلوغ ابری بقیع را نظاره کنند.
نبض تاریخ، به هم خورده است. دشمنان با زهرشان، قلب تو را نشانه رفته‏ اند.
با این بدبختی عمیقی که فراهم کرده‏اند، نه تنها به ساحت سبزت راه نیافته‏ اند، که آتش جهنم خودشان را شعله ‏ورتر ساخته‏ اند. اینان، سپاهیان شیطانند که از دهلیزهای پرپیچ و خم جهالت و نکبت سردرآورده ‏اند. اینان می‏ خواهند آینه امامت را بشکنند؛ ولی دیری نخواهد پایید که مذلت و سرافکندگی خویش را در قامت «وجوه یومئذ خاشعه» تجربه خواهند کرد.
خورشید از چشمان تو تقلید می ‏کند
هنوز هم دنیا، از شکوه جاری تو وام می‏ گیرد. هنوز هم خورشید، از چشمان تو تقلید می‏ کند. دانشگاه، به نام تو زنده است؛ حوزه از زلال دانش تو آب می‏ خورد و عطش دانش ‏اندوزی راهیان عشق، با کلام تو سیراب می‏ شود.

نقی یعقوبی

انتهای پیام/م