به گزارش سایت گرو، 89 سال پیش در هشتمین روز شوال سال 1344 هجری قمری وهابیون پس از اشغال مکه با هدایت عبدالعزیز بن سعود مسیر مدینه را در پیش گرفتند و پس از مقابله با مدافعان شهر آن را به تصرف خود درآورده و در اقدامی شوم قبور ائمه بقیع را تخریب کردند.

آن‌ها همچنین در این حرکت کوردلانه به قبور دیگر، قبر ابراهیم فرزند پیامبر اکرم (ص)، قبر ام‌البنین مادر حضرت ابوالفضل العباس (ع) و قبر عبدالله پدر پیامبر و اسماعیل فرزند امام صادق (ع) و بسیاری دیگر از قبور یاران و اصحاب پیامبر (ص) را تخریب کردند.

وهابیون همچنین ضریح فولادی ائمه بقیع را که در اصفهان ساخته‌شده بود و بر روی قبور حضرات معصومین امام مجتبی (ع)، امام سجاد (ع)، امام باقر (ع) و امام صادق (ع) قرار داشت را خراب کرده و آن را با خود بردند.

سید شهیدان اهل‌قلم شهید مرتضی آوینی هم در شعری که خود سروده غربت بقیع را این‌گونه توصیف می‌کند:

خواستم بر مزارت گل‌بوته‌های اشک بکارم

اما استخوان در گلو، راه را بر بغض بست

و خار در چشم، راه را بر گریستن!