به گزارش پایگاه خبری گرو به نقل از ورزش سه ، علی کفاشیان گفت: راستش امکان اینکه قرارداد با سرمربی تیم ملی را قبل از جام جهانی تمدید کنیم، وجود نداشت، نه ما، نه کی‌روش و نه وزارت ورزش، هیچ کدام نمی‌توانستیم نظری قطعی بدهیم. همه به این نتیجه رسیدیم تا بازی‌ها تمام شود و عملکردمان مشخص شود. بعد از جام جهانی هم با جوی که راه افتاده بود اگر می‌خواستیم سریع قرارداد ببندیم، خواسته‌های کی‌روش خیلی با نیازها و توانمان همخوانی نداشت پس سعی کردیم مذاکرات را ادامه بدهیم.

او اینها را می‌گوید سپس از روند مذاکرات سخن می‌گوید. رئیس نشان می‌دهد که با تاکتیک خریدن زمان هم منتقدان کی‌روش را راضی کرده و هم توانسته با به رخ کشیدن منتقدان، خواسته‌های مرد پرتغالی را معقولانه‌تر کند؛ طوری که برای فدراسیون ایران هم صرفه اقتصادی داشته باشد: شرایط او که اعلام شد ما بیش از 10 جلسه با هیات رئیسه نمایندگان وزارت ورزش، نخبگان و کارشناسان داشتیم. همه جوانب را بررسی کردیم، دیدیم بهتر است با کی‌روش مذاکره کنیم و او را به شرایط خودمان نزدیک کنیم.

وقتی این خواسته‌ها به نقطه اشتراک دو طرف رسید ناگهان وزیر ورزش انتقاد کرد و اعلام کرد که وزارت، حمایتی از این قرارداد نمی‌کند. این گفته کمی کفاشیان را ترسانده اما او در پس ذهنش عاملی می‌بیند که برایش امیدوارکننده است، پس مذاکرات به همان پشتوانه هنوز ادامه دارد. این عامل، علاقه‌ای است که پسر رئیس‌جمهور به کارلوس کی‌روش دارد.

وقتی کفاشیان با این پرسش روبه‌رو می‌شود، می‌گوید: البته هم پسر و هم برادر ایشان به کارلوس علاقه دارند، با او حرف زدند، عکس گرفتند و از این مربی حمایت می‌کنند. خب این یک فرصت برای ماست که در امضای قرارداد استفاده کنیم. فدراسیون به تنهایی نمی‌تواند همه هزینه‌های قرارداد را بدهد ما این پول را داریم اما اگر تمامش گردن خودمان باشد از باقی تیم‌های ملی‌مان می‌مانیم. البته ما الان توانستیم قرارداد را به شکلی در بیاوریم که دیگر شرایط یک‌طرفه نباشد و همه چیز تحت کنترل باشد. خیلی از ایرادهای قبلی برطرف شده ولی باز هم باید دقت کنیم.

او می‌گوید که اگر حمایت دولت نباشد و قرارداد سرمربی فقط به دلیل فشار افکار عمومی بسته شود، در بلندمدت به مشکل می‌خورند: همین رسانه‌ها با اولین باخت پدرم را در می‌آورند که چرا کارلوس را نگه داشتی، این قرارداد ترکمانچای است و هزار تا بهانه دیگر. پس ما باید با دقت زیادی کارمان را ادامه بدهیم که ضرر نکنیم. پس‌فردا رسانه‌ها، مجلس، کارشناسان و خود مردم از ما گله نکنند. ما نیاز به حمایت دولت داریم و تنهایی دستمان بسته است.