هیچ وقت حسرت زندگی آدمهایی را که از درونشان خبر ندارید ، نخورید . وقتی نزدیک می شویم ، نزدیکتر ، خیره خیره نگاه می کنیم ، زل می زنیم به دست این و آن و باریک می شویم در زندگیشان ، بعد اگر آنها را بهتر از خود ببینیم  ، نفسی عمیق می کشیم و بادی از بینی بیرون می دهیم و زیر لب به نشانه ناسزا چیزی می گوئیم .

 ساده تر بگویم ، در بین ما آدم هایی هستند که کم بینی می کنند یعنی سختشان است پیشرفت و موفقیت دیگران را ببینند آدم های تنگ نظر همه چیز را برای خود می خواهند و کوچکترین چیزرا برای دیگران زیاد می دانند .

آنها اگر روزی اتفاق خوبی را تجربه کنند آن را به لیاقت هایشان ربط می دهند و اگر همان اتفاق برای کس دیگری رخ دهد آنرا اول کوچک و کم ارزش جلوه می دهند و بعد این اتفاق را به روابطی که جای ضوابط را گرفته ، منسوب می کنند ، چشم تنگی آفت جامعه است و می تواند هر روز در لباسی نو ظاهر شود یک روز صابون کم بین ها به جامه آدم هایی می خورد که موقعیت  اجتماعی به دست می آورند و یک روز به جامه آنهای که از نظر اقتصادی رشد می کنند .

 کافیست کسی خانه نو بخرد یا ماشین مدل بالا داشته باشد  ، یا مدارج تحصیلی را یکی،  یکی بالا برود و جایگاه شغلیش بهتر شود در این موقع است که آدم های تنگ نظر دست به کار می شوند و برای خوار کردن فرد، آستین بالازده و رو به هر ترفندی می زنند البته آدم های کم بین چیزی جز حسرت به دست نمی آورند ، ولی با این حال ماحصل انرژی منفی ای که به دنیای اطراف خود می افکنند ، حسی ناخوشایند است که به آدم هایی  دور و بر ترریق می شود.

 حسادت و تنگ نظری چند اشکال بزرگ دارد اولین اشکال این است که روح این آدمها کوچک می شود و درگیر حساب و کتاب های کم ارزش .

 دوم اینکه آنها فقط ظاهر آدم ها را می بینند و از حقایق زندگی مردم بی خبرمی شوند و حسرت چیزهایی را می خورند که از باطنش خبر ندارند .

 سومین اشکال این است که فرد تنگ نظر موفقیت و پیشرفت  آدم ها را می بیند ، ولی تلاش هایی آنها را نه !، برای همین خیلی راحت قضاوت می کنند که مثلاً فلان فرد رابطه داشته وهمین امر هم باعث شده به جای رسیده و دیگری پایش را کج گذاشته که مثلاً پول دار شده .

 اشکال دیگر همین است که آدم ها با این پیش فرض که همیشه عده ای درصدد رصد اتفاقات زندگی آنها هستند اطلاعات مربوط به موفقیت های خود را از دیگران پنهان می کنند که این پنهان کاری می تواند آسایش و امنیت روانی را از آنها سلب کند پس جای تعجب نیست اگر بعضی از ما ترجیح می دهیم اگر روزی حالمان خوش بود و کسی در باره این خوشی از ما پرسش کرد ، بر واقیعیت سرپوش بگذاریم و بگوئیم حالم مثل همیشه است ، تازه کمی بدتر از دیروز ...و اما

به کسانی که به شما حسادت می کنند ، احترام بگذارید زیرا آنها کسانی هستند که از صمیم قلب معتقدند شما بهتر از آنهایید .

نویسنده: رضا سیف