به گزارش پایگاه خبری گرو، بروز مشكلات و بعضي اوقات ناخشنودي در زندگي مشترك، اجتناب ناپذير است. گروهي از محققان مسائل خانوادگي پس از بررسي ۶۵۰ زوج كه حداقل يكي از زوجين از ازدواج خود احساس نارضايتي مي كرد، متوجه شدند دو سوم زوج ها پس از پنج سال از تصميم گيري براي حل مشكلات زناشويي به احساس رضايت قابل توجهي دست يافته اند. زندگي هاي مشتركي كه خشنودي بيشتري بر آنها حاكم بوده به سه گروه تقسيم مي شدند: آنهايي كه آگاهانه بر روي رابطه شان كار كردند، گروهي كه استقامت پيشه كردند و آنهايي كه شادي فردي را انتخاب كردند.

گروه اول:

زوج هاي متعلق به اين گروه فعالانه براي حل مشكلات، تغيير رفتار يا بهبود ارتباطات شان كار كردند. وقتي مشكل يا مشكلات حل شد، رضايت آنها از زندگي زناشويي نيز افزايش يافت. آنها روش هاي مختلفي از جمله گذراندن وقت بيشتر در كنار هم، گوش دادن به توصيه هاي بستگان، رفتن نزد مشاور يا در موارد حاد ملاقات با وكيل خانواده را امتحان كردند.

گروه دوم:

در اين روش ـ برخلاف گروه اول ـ زوجين هيچ اقدام خاصي براي حل مسائل نشان ندادند و براي نجات رابطه خود دست به هيچ كاري نزدند، بلكه فقط مسائل و مشكلات را تحمل كردند، با اين طرز فكر كه گذر زمان مي تواند شرايط را بهتر كند، براي مثال، وضعيت كاري بهبود مي يابد، بچه ها بزرگتر مي شوند يا رفتار بهتري از آنها سر مي زند و مشكلات مزمن و مدت دار در چشم انداز جديدي قرار مي گيرد.

گروه سوم:

مشكلات موجود در زندگي مشترك اين گروه آنقدرها هم تغيير نمي كند، بلكه زوجين براي شادي بيشتر و يك زندگي شادمان و بهتر راه هاي جايگزين مي يابند. در اين روش، هم تا حدودي بر روي زندگي زناشويي كار مي شود و هم استقامت زوجين به كار مي رود.

ازدواج داستاني مشترك

ازدواج موفق نه فقط به ارتباطات افراد با همسرشان، بلكه به ديدگاه كلي آنان نسبت به ازدواج بستگي دارد. ازدواج فقط مجموعه اي از تعاملات فردي نيست كه آن را رضايت بخش يا ناراحت كننده بيابيم، بلكه يك موقعيت اجتماعي و آرماني مشترك و در كل داستاني است از زندگي شخصي خودمان، خانواده مان و همسرمان.

نگرش ها و ارزش هاي هر جامعه نسبت به ازدواج و طلاق بر رضايت افراد از ازدواج شان تاثيرگذار است. در جوامعي كه براي ازدواج ارزش والايي قائل هستند، زوج ها نيز از ازدواج شان بيشتر بهره مي برند تا در جوامعي كه ازدواج فقط يك رابطه شخصي محسوب مي شود.

آن عده از افرادي كه به زندگي مشترك تعهد مادام العمر دارند، رضايت شان از ازدواج نيز بيشتر است. اين امر فقط به كارهايي كه در رابطه شان انجام مي دهند، بستگي ندارد بلكه با ذهنيت كلي آنها نسبت به ازدواج در ارتباط است. به كلام ديگر، احساس رضايتي كه شما از نقش هاي مختلف تان در زندگي داريد (همسر، والد، كارمند)، به رضايتمندي شما از تعاملات و وظايف روزمره تان منتهي مي شود، علاوه بر اين، اهميت و ارزشي كه شما به اين نقش ها مي دهيد نيز موجب احساس رضايت شما مي شود.

بسياري از ما براي ازدواج اهدافي داريم، مي خواهيم ازدواج پايدار باشد، فرزندان مان از زندگي در كنار والدين شان لذت ببرند و در كل ازدواج موفقي داشته باشيم. ازدواج شروع زنجيره پيچيده اي از اتفاقات است كه نمي توان از ابتدا نتايج حاصله را با اطمينان پيش بيني كرد، اما بايد دانست ازدواج به تنهايي شاد يا غمگين نيست، بلكه زوجين هستند كه از ازدواج شان راضي يا ناراضي هستند و با مرور زمان احساس آنها نسبت به ازدواج تغيير مي كند.

نتيجه اينكه زوج ها در جوامعي كه تعهد به پايداري ازدواج دارند، احساس شادي و رضايت بيشتري دارند و اين امر موقعي اتفاق مي افتد كه به ازدواج ارزش والا داده شود. پس، اطراف خود را با زوج هايي پر كنيد كه براي ازدواج ارزش قائل هستند. در اوقات شادي و سختي به ازدواج تان پايبند بمانيد و زندگي را با ديگران بگذرانيد تا در اين راه شادي و لذت بيشتري تجربه كنيد.

خانواده جوان/ شماره ۱۹۷/ ترجمه: كارولين سحاكيان/ صفحه ۶