در حالیكه تیم كشتی آزاد ایران پس از كسب عنوان قهرمانی جهان بعد از حدود نیم قرن در خارج از خانه و در غیبت صالحی امیری سرپرست وزارت ورزش وارد فرودگاه امام خمینی(ره) شد و مورد استقبال قرار گرفت، تیم ملی والیبال ایران بعد از كسب عنوان قهرمانی آسیا با چنان سر و صدا و استقبالی به ایران بازگشت كه باعث انتقاد بسیاری از گوش شكسته‌ها شد!

بسیاری از جماعت گوش شكسته كشورمان متفق القول اعلام كردند آیا قهرمانی در جهان معتبرتر و افتخارآمیزتر است یا قهرمانی در آسیا؟ البته اهالی كشتی با احترام به جامعه والیبال، كسب عنوان قهرمانی در قاره كهن را به تمامی بلندقامتان تیم ملی تبریك گفتند، اما روی سخن آنها به وزیر ورزش است كه به واقع در مواجهه با این دو موفقیت بین المللی، گرفتار رفتاری تبعیض آمیز شده است.

علیرضا رضایی مربی تیم ملی كشتی آزاد ایران ضمن تائید این مطلب به خبرنگار مهر گفت: متاسفانه رفتاری كه با ما می‌شود، نتیجه‌ای به جز دلسردی و ناامیدی ندارد و گویی ما در میدانی قهرمانی شدیم كه ارزش و اعتبار چندانی برای آقایان ندارد.

به گفته رضایی همین كشتی گیران آزاد و فرنگی باید به زودی در رقابتهای آسیایی و جهانی به میدان بروند و مطمئنا می‌‌توانند 14 مدال رنگارنگ را برای كشورمان كسب كنند، اما فعلا طوری با آنان رفتار می‌شود كه انگار كار بزرگی نكرده و فقط وظیفه خود را انجام داده‌اند!

محمد طلایی یكی دیگر از اعضای كادر فنی تیم ملی كشتی آزاد نیز با انتقاد از تبعیض در برخورد با قهرمانی كشتی و والیبال تصریح كرد: سال‌هاست نه مبالغ قرارداد كشتی با ورزش‌های دیگر قابل قیاس است و نه هیچ ورزشی به اندازه كشتی برای ایران افتخار ملی كسب كرده، اما بی‌توجهی و تبعیض همچنان ادامه دارد و متاسفانه این تبعیض به مراسم استقبال و تقدیر و تجلیل از كشتی گیران هم كشیده شده است.

وی با طرح یك سوال از متولیان وزارت ورزش ادامه داد: با تمام احترامی كه برای رشته‌های افتخارآفرین دیگر قایل هستم، آیا قهرمانی كشتی در جهان مهمتر و افتخارآمیزتر است یا قهرمانی والیبال در آسیا ؟!

رضا لایق یكی دیگر از مربیان تیم ملی كشتی آزاد هم معتقد است اتفاقات اخیر خستگی ماه‌ها تدارك و آماده سازی برای كسب قهرمانی در رقابتهای جهانی را به تن ملی پوشان و مربیان باقی گذاشت و باعث دل شكستگی اهالی كشتی شد.

وی خطاب به متولیان ورزش كشور گفت: ملی‌پوشان كشتی همیشه در رقابتهای المپیك، جهانی و آسیایی، جور رشته‌های دیگر را كشیده و همیشه با مدال‌های رنگارنگی كه كسب كرده‌اند، باعث ارتقای جایگاه ایران در رنكینگ بین‌المللی شد‌ه‌اند، پس این رفتار تبعیض آمیز شایسته كشتی گیران بی‌ادعا و كم توقع تیم ملی نیست.

البته ملی پوشان آزادكار هم با مربیان خود همراهی كرده و متفق القول از وضعیت كنونی اظهار گلایه كرده‌اند. احسان لشگری مرد برنزی رقابتهای المپیك كه با زانوی مصدوم راهی مجارستان شد و با به خطر انداختن سلامتی‌اش برای تیم ایران افتخار آفرید، با تائید این مطلب به خبرنگار مهر گفت: متاسفانه در مواقعی كه نیاز به ما ندارند، توجهی به زحمات و سختی‌های شبانه روزی ما در اردوهای تیم ملی نمی‌كنند، اما هرگاه قصد تبلیغ و سرو صدای رسانه‌ای دارند، یاد ما می‌افتند و مدام با ما عكس یادگاری انداخته و وعده‌های واهی می‌دهند!

مشابه اظهارات احسان لشگری را می‌توان در گفته‌های دیگر ملی‌پوشان همچون حسن رحیمی قهرمانی جهان، مسعود اسماعیل‌پور و عزت‌الهم اكبری هم شنید، چراكه این كشتی گیران هم همچون مربیان و همقطاران خود از وضعیت موجود گله‌مند هستند.

موج ناامیدی و انتقاد در شرایطی در خانواده بزرگ كشتی ایران بوجود آمده كه این گوش شكسته‌ها حدود دو سال اخیر تحت بدترین شرایط ممكن در فدراسیون كشتی قرار داشتند و مثل همیشه با تكیه بر انگیزه و غیرت مثال زدنی و با كمترین امكانات، بهترین نتایج را نسبت به رشته‌های در سطح المپیك و جهانی كسب كرده‌اند.