الهی ...

با خاطری خسته ...

دل به توبسته!

و دست از غیرتو شسته

در انتظار رحمتت نشسته ام.

میدهی کریمی ، نمی دهی حکیمی ...

می خوانی شاکرم ، میرانی صابرم ...

الهی !

احوالم چنانست که میدانی

و اعمالم چنین است که می بینی

نه پای گریز دارم و نه زبان ستیز

الهی!

مشت خاکی را چه شاید و از او چه برآید و با او چه باید...

دستم گیر که دست گیرنده تویی یا ارحم الراحمین