به گزارش پایگاه خبری گرو، در روزگاری که در شهرهای زیادی از کشور مردم به همراه خانواده‌ها در محیطی بانشاط به تماشای فیلم‌های روز کشور می‌پردازند ولی در شهرستان نهاوند که به شهر تاریخ و فرهنگ مشهور است؛ مردم از داشتن یک سینما سال‌هاست که محروم هستند و وعده‌های مسئولان نیز برای بازگشایی مجدد سینمای تعطیل‌شده نهاوند کارساز نبوده است.

درحالی‌که سینما و فیلم باید به‌عنوان ابزاری قدرتمند در اختیار ترویج و توسعه فرهنگ ایرانی و اسلامی در جهان باشد و می‌توان با نمایش فیلم‌های مختلف در انتقال و دریافت پیام فرهنگی و هنری اقدام کرد ولی شهری با پیشینه نهاوند از این‌چنین موهبتی برخوردار نیست.

قطعاً نبود سینما در نهاوند یکی از بزرگ‌ترین معضلات فرهنگی در این شهرستان است که نیازمند توجه مسئولان و رفع این معضل در این شهر با استفاده از همه ظرفیت‌ها است.

مسئولان باید یا با استفاده از امکانات فرهنگی و دولتی و یا با استقبال از بخش خصوصی نسبت به رفع این مشکل اقدام کنند تا حداقل این مشکل برای مردم حل شود و مردم نسبت به شهرهای اطراف کمتر احساس عقب‌ماندگی داشته باشند.

برگزاری جشنواره مردمی فیلم عمار در نهاوند و استقبال نسبتاً خوب مردم در سالن اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و نمایش فیلم یتیم‌خانه ایران به‌عنوان یک تجربه خوب می‌تواند موردتوجه قرار بگیرد.

اگر مشکل سینما در نهاوند حل شود قطعاً در ارتقا سطح فرهنگ اجتماعی و مشارکت مردم در فعالیت‌های فرهنگی بسیار مؤثر است که توجه به این مقوله می‌تواند در توسعه فرهنگی و هنری شهرستان مؤثر باشد.

در زمان‌های مختلف مسئولان نهاوند قول‌های مساعدی برای بازگشایی مجدد سینمای نهاوند داده‌اند که به نتیجه نرسیده است و این مطالبه مردم نهاوند همچنان بدون پاسخ مانده است.

حسن بهرام نیا نماینده نهاوند در مجلس در جلسه‌ای با مالک سینمای نهاوند به‌منظور فراهم نمودن زمینه بهسازی و راه‌اندازی سینما با استفاده از حمایت‌های بخش دولتی و خصوصی دیدار کرد و در اقدامی دیگر با وزیر ارشاد در این زمینه دیدار کرد و به‌منظور تجهیز و حمایت از مالک سینما جهت بازسازی یا بهسازی سینمای قدیمی نهاوند گفت‌وگو کرد.

امیدواریم این پیگیری‌ها به نتیجه برسد و مسئولان تمام تلاش خود را برای راه‌اندازی مجدد سینمای خاطره‌انگیز نهاوند به کار ببندند و کام مردم نهاوند را شیرین کنند.

محمد سلگی یکی از همشهریان در یادداشتی در این مورد می‌نویسد: خبر افتتاح سینما دریکی از شهرهای هم‌جوار، در نگارنده دو حس متضاد آفرید؛ اول، حس شادمانی؛ ازآن‌رو که هم‌وطنانمان در یک شهر صاحب یکی از بهترین تفرجگاه‌های فرهنگی و هنری شده‌اند و می‌توانند از آن بهرهٔ کافی ببرند.

دوم، حس غم؛ ازاین‌رو که بازهم شهر ما، نهاوند دیرینه و پر پیشینه در این زمینه دستش خالی است و جز آه چیزی در بساط ندارد.

این شهر کوچک که تازه سینما در آن تأسیس‌شده است در وسعت و جمعیت فاصله‌ای بسیار با نهاوند دارد، اکنون یک گام جهت پیشرفت برداشته و این می‌تواند مقدمه‌ای باشد برای جهش‌های بیشتر در حوزه هنر و فرهنگ.

به‌واسطهٔ معلم بودنم در کلاس‌های درس همواره دیده‌ام که دانش آموزان نوجوان و جوان شهرم با حسرت فراوان از "سینما نرفتن " و "سینما نداشتن " یاد می‌کنند. ناپسند نیست در سدهٔ فنّاوری و عصر ارتباطات که پیشرفت‌هایی شگفت و چشمگیر در چشم برهم زدنی رخ می‌دهد؛ یک نوجوان لذت سینما رفتن و امکان سینما داشتن را آرزویی دست‌نیافتنی تلقی کند؟

از این گذشته، مسافرانی که در روزهای مختلف سال میهمان نهاوند می‌شوند، مکرر از نبودن سینما در شهری با این مختصات، انگشت حیرت به دندان می‌گزند و اظهار تأسف می‌کنند.

پس چه باید کرد؟!

اکنون بهترین گزینهٔ موجود بازسازی و ساماندهی سینمای قدیم و اصیل نهاوند است که چندین سال است در اغمای تعطیلی به سر می‌برد؛ زیرا ازنظر شناختی، جغرافیایی و محیطی در درجه‌ای مطلوب قرار دارد.

هنوز هم نسل‌های قبل خاطرات خوش خود را از دیدن فیلم‌های محبوبشان بر پرده نقره‌ای این سینما به یاد دارند و گهگاه بر زبان می‌آورند.

پس مسئولان لطفی کنند و کوششی نمایند تا دست‌کم یک مورد از محرومیت‌های مردم این دیار رفع شود در این صورت حتماً نامشان در فهرست خدمتگزاران این خطه، ابدی خواهد شد.

انتهای پیام/