وی با تاکید بر اینکه گشنیز نیز همانند انگور ملایر و گردوی تویسرکان باید دارای نظام تولید مخصوص خود باشد، افزود: برای گشنیز نهاوند تمامی ابزارهای لازم را داریم و گام نخست باید با همکاری میراث فرهنگی و ادارات دیگر، برای ثبت این محصول تلاش کنیم.

مدیر جهاد کشاورزی نهاوند ادامه داد: پس از ثبت ملی، الزاماتی که برای ثبت جهانی گشنیز لازم است، باید با همکاری و همفکری مجموعه این شهرستان مهیا شود تا بتوانیم نهاوند را صاحب عنوان جهانی در میراث کشاورزی جهان کنیم.

آبشناس با اشاره به اینکه درصد بسیار بالایی از تولید گشنیز استان همدان را به خود اختصاص داده است، بیان کرد: بیش از پنج هزار هکتار از اراضی کشاورزی این شهرستان زیر کشت گشنیز است.

وی با بیان اینکه گشنیز در ۲ فصل بهار و پاییز کشت و در مرداد برداشت می‌شود، یادآور شد: از هر هکتار سطح زیرکشت، بین ۲ تا ۲.۵ تُن گشنیز برداشت می‌شود.

مدیر جهاد کشاورزی نهاوند بیان کرد: گشنیز بیشتر مصرف داخلی دارد و در حال حاضر ۹۵ درصد تولید گشنیز استان همدان و ۴۰ درصد تولید گشنیز کشور به شهرستان نهاوند اختصاص دارد.

آبشناس افزود: علاوه بر نیاز کشور، گشنیز نهاوند به کشورهایی همچون پاکستان و هندوستان نیز صادر می‌شود و در حوزه صادرات سهم این محصول بسیار کم است.

وی خاطرنشان کرد: در زمینه صنایع تبدیلی گشنیز به عنوان یکی از تولیدات مهم نهاوند، با توجه به فعالیت واحدهای بوجاری، فرآوری و تهیه روغن و اسانس گشنیز، مشکل خاصی در این زمینه نداریم و زنجیره آن کامل است.

مدیر جهاد کشاورزی نهاوند با اشاره به تنوع محصولات این شهرستان به خصوص گیاهان دارویی، ادامه داد: گشنیز یکی از محصولات کم‌آب‌بر و کم‌هزینه و به صورت کشت بهاره و پاییزه است و در بهار با آب باران سیراب می‌شود و تمامی مراحل کشت این محصول به صورت مکانیزه انجام می‌گیرد.

 امسال حدود ۳۰۰ هکتار از مزارع شهرستان نهاوند به کشت گیاهان دارویی دیم و آبی اختصاص یافت که از این میزان، ۲۴۰ هکتار به گیاهان دارویی دیم و ۵۰ هکتار به گیاهان دارویی آبی اختصاص دارد.