سکانس اول
نیاز، درخواست و فراخوان دولت به افزایش ظرفیت های ذخیره سازی محصول استراتژیک گندم و سایر محصولات کشاورزی و وعده حمایت های مختلف مالی و غیر مالی از یک سو و عرضه محدود و کیفیت پایین آرد تولیدی شهرستان نهاوند و مناطق اطرف آن که گلایه هر روزه مردم و نانوایان را درپی داشته است، پتانسیل بالای صادرات آرد و وضعیت بسیار نامطلوب اشتغال در سطح منطقه از سوی دیگر، جمعی از کارآفرینان و دلسوزان آب و خاک را بر آن داشت تا جهت احداث بزرگترین سیلوی فلزی ذخیره گندم در غرب کشور (ظرفیت ۶۰,۰۰۰ تن) و کارخانه تولید آرد (ظرفیت اسمی ۹۰,۰۰۰ تن سالانه) در شهر فیروزان واقع در محروم ترین و غربی ترین نقطه استان همدان در قالب تعاونی گرد هم آمده و سرمایه گذاری کنند. طی سال های گذشته با صرف سرمایه ای معادل ۲۰۰ میلیارد ریال صرفا از محل آورده سرمایه گذاران، سیلوهای ذخیره گندم و سوله های نگهداری سایر غلات و محصولات کشاورزی، با ظرفیت ۴۰,۰۰۰ تن، در تیرماه سال ۱۳۹۱ به بهره برداری رسیده و ساختمان کارخانه آرد ۸۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است. ارزش روز تقریبی شرکت معادل ۵۰۰ میلیارد ریال می باشد.

سکانس دوم
در سال ۱۳۸۹ تامین ماشین آلات مورد نیاز و تکمیل کارخانه آرد و به بهره¬برداری رسیدن کامل مجموعه نیازمند ۶۰ میلیارد ریال تسهیلات بانکی بود که هفت خوان اعطای اعتبارات ۶۰ میلیارد ریالی از سوی بانک ملت و رفت و برگشت‌های سه ساله از نهاوند و مرکز استان به تهران و عدم تخصیص تسهیلات لازم با وضعیت خاص اقتصادی کشور و افزایش سه برابری نرخ ارز هم زمان شده که این رقم در حال حاضر به ۱۵۰ میلیارد ریال افزایش یافته است.
همچنین طی سال جاری و سال گذشته تقریبا ۹۵ درصد ظرفیت سیلوهای ذخیره گندم خالی مانده است و حمایت‌های دولتی قول داده شده از روی کاغذ خارج نشده و جنبه عملی به خود نگرفته است، لذا تنها شریان درآمدی مجموعه که می تواند از تعطیلی کامل کارخانه و فرار سرمایه گذاران از منطقه جلوگیری کرده و آنها را مجاب به پیگیری تکمیل طرح کند، در حال قطع شدن است.

سکانس سوم
مشکل اشتغال جوانان این مرز و بوم و بخصوص این منطقۀ محروم بر کسی پوشیده نیست و عدم استفاده فوری و کامل از ظرفیت سیلوها و ندادن تسهیلات خاص جهت تکمیل کارخانه آرد در کوتاه مدت، امید مردم و جوانان شهر فیروزان و شهرستان نهاوند برای اشتغال را به یاس تبدیل خواهد نمود. علاوه بر این قطع شریان درآمدی شرکت به بلااستفاده ماندن و خاک خوردن سرمایه ای معادل ۵۰۰ میلیارد ریال که تاثیری اساسی بر بهره وری شهرستان نهاوند و غرب کشور دارد، منجر شده و آثار غمبار دیگری نظیر فرار سرمایه گذاران بخش خصوصی از مناطق محروم و عدم تمایل آنان به انجام سرمایه گذاری در این مناطق، شکست یک تعاونی و شکل گیری تصویری منفی از کار جمعی و تعاونی در کشور و ... را نیز در پی خواهد داشت.

سکانس پایانی و آرزوها
اینک با استقرار دولت تدبیر و امید و سپردن ارکان اقتصادی و صنعتی کشور به پرچمداران تدبیر، همت و کارآفرینی، که امید را در دلهای کارآفرینان و فعالان صنعتی و اقتصادی کشور زنده کرده است، مصرانه خواستار نگاه خاص به این طرح هستیم تا هدف جلوگیری از تعطیلی شرکت، بیکاری پرسنل فعلی و تکمیل و به بهره برداری رساندن کامل آن و جلوگیری از فرار سرمایه گذاران و کارآفرینان غیر بومی محقق شود. به این جهت، نیازمند یاری مسئولان و متولیان محترم جهت برداشتن دو گام اصلی هستیم:

اول: تخصیص سهمیه گندم وارداتی (حداقل به میزان ۴۰,۰۰۰ تن معادل ۶۶ درصد ظرفیت سیلوها) جهت حفظ شریان درآمدی شرکت از محل دریافت هزینه نگهداری و ذخیره آن و جلوگیری از تعطیلی شرکت و احیاء امید کلیه ذی نفعان، بخصوص سرمایه گذاران و پیش گیری از فرار آنان.

دوم: ارائه تسهیلات خاص از محل اعتبارات صندوق توسعه ملی به میزان ۱۵۰ میلیارد ریال جهت تکمیل طرح و بهره برداری کامل از کارخانه آرد و سایر تجهیزات. تخصیص این اعتبار با عنایت به عدم استفاده این شرکت از هیچگونه تسهیلات بانکی از بدو تاسیس تاکنون، حداقل کاری است که ضمن حفظ امید کلیه ذی نفعان، می تواند سرمایه گذاران را جهت انجام سرمایه گذاری های جدید در منطقه و توسعه عدالت اجتماعی و اقتصادی ترغیب نموده و تحقق بخشی از آرزوهای مردم منطقه در کاهش بیکاری و شعارهای دولت مردان محترم باشد.

منبع : سایت الف